Vele leden van de Focolarebeweging zijn geëngageerd in verschillende sectoren van de Kerk, in de parochie of in het bisdom en proberen op die manier de banden van gemeenschap te bevorderen onder alle medewerkers.

Een belangrijk moment voor de samenwerking onder de verschillende kerkelijke realiteiten was de internationale bijeenkomst van de nieuwe bewegingen en kerkelijke gemeenschappen die op uitnodiging van Paus Johannes-Paulus II plaats had op het Sint-Pietersplein te Rome, in het weekend van Pinksteren 1998. De paus heeft toen aan al die nieuwe kerkelijke realiteiten duidelijk gemaakt wat hun plaats is in de Kerk. Hij beschreef ze als betekenisvolle uitdrukkingen van het mariaal aspect van de Kerk, even belangrijk als het institutioneel aspect van de Kerk.

Chiara Lubich, stichteres van de Focolarebeweging, heeft zich toen geëngageerd om de broederlijkheid onder de nieuwe kerkelijke bewegingen en gemeenschappen te versterken. In vele landen werden daarna bijeenkomsten georganiseerd naar het model van Pinksteren 1998. Daardoor is de “communio” in de loop der jaren verder blijven groeien, want het specifieke van elke kerkelijke realiteit wordt steeds meer beleefd als een geschenk voor alle andere.