„Wobec dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce wczoraj wieczorem w Paryżu, a niedawno także w wielu innych stronach świata, pogrążeni jesteśmy w żałobie wraz ze wszystkimi, którzy zostali nią dotknięci oraz tymi, którzy wierzą w jedność rodziny ludzkiej.

Pośród przerażenia i kategorycznego potępienia takich działań przeciwko życiu ludzkiemu, pojawia się usilne pytanie: czy podjęliśmy wszystkie możliwe kroki i działania, aby utworzyć niezbędne warunki, takie jak szerzenie równouprawnienia, równości, solidarności, współdzielenia dóbr, w których przemoc i akty terrorystyczne tracą możliwość działania?

Oczywiste jest, że wobec zamiarów, które wydają się przewrotne, nie ma jednej odpowiedzi. Jednak równie oczywiste jest, że niekontrolowana reakcja na przemoc nie cofnie tych, którzy chcą zniszczyć żywą siłę narodów i ich dążenie do życia w pokoju.

Przekonanie, że świat może podążać ku jedności, przezwyciężając walkę i przemoc zbrojną, pozostaje żywe w duszy i działaniu wszystkich, którym zależy na miłości do każdego człowieka i na przyszłości rodziny ludzkiej oraz chcą ją kształtować poprzez działania polityczne, narzędzia ekonomiczne i regulacje prawne.

Ruch Focolari, podczas gdy płacze z płaczącymi, nie przestaje wierzyć w drogę dialogu, akceptacji i szacunku wobec drugiego, niezależnie od tego, kim on jest, jakiego pochodzenia, wiary religijnej czy przynależności etnicznej. Dlatego wraz ze wszystkimi, którzy na różnych poziomach działają – nawet za cenę osobistego ryzyka – na rzecz pokoju, członkowie Focolari odnawiają swój wysiłek, by zintensyfikować i pomnożyć działania i gesty przebaczenia, przestrzenie dialogu i komunii, okazje do spotkań i wspólnoty, na wszystkich poziomach i szerokościach geograficznych, aby usłyszeć krzyk ludzkości i przemienić go w nową nadzieję”.