W uroczystości upamiętnienia uczestniczył papież Franciszek i najwyżsi dostojnicy Światowej Federacji Luterańskiej. W katedrze w Lund (miasto na południu Szwecji liczące 115 tyś. mieszkańców) odczytane zostały najważniejsze fragmenty Wspólnej Deklaracji. W uroczystościach licznie uczestniczyli wierni obydwu kościołów.

Sukces wydarzenia upamiętniającego 500 rocznicę reformacji przekroczył wszelkie oczekiwania również jeśli chodzi o zainteresowanie mediów. „Chrystus pragnie abyśmy byli jedno, tak aby świat mógł uwierzyć”, oświadczyli wspólnie luteranie i katolicy, przekonani, że „sposób w jaki przebiegają relację między nami ma wpływ na świadectwo jakie dajemy o Ewangelii”.

Treść tego dokumentu jest spojrzeniem w przyszłość i obrazem sytuacji obecnej: wyjście na zewnątrz, poza granice własnej wspólnoty, własnego kościoła, aby rozpocząć wspólne działania „aby służyć broniąc godności i praw człowieka, szczególnie biednych, pracować na rzecz sprawiedliwości odrzucając każdą formę przemocy”. Jedną z propozycji wspólnego działania jest: „praca na rzecz przyjmowania obcokrajowców, przyjścia z pomocą tym, którzy są zmuszeni do ucieczki z powodu wojny i prześladowań, obrona praw uchodźców i starających się o azyl”. Wspólnie można też pracować na rzecz ochrony środowiska naturalnego „które cierpi z powodu wyzysku i nienasyconej chciwości”.

Deklaracja zwraca się z apelem do katolików i luteranów z całego świata aby „wszystkie parafie,  wspólnoty luterańskie i katolickie były odważne i kreatywne”, aby zapomniały o konfliktach z przeszłości aby „jedność pomiędzy nami prowadziła naszą współpracę i pogłębiała solidarność”.

W Szwecji reforma Lutra była wprowadzona z przesłanek wyłącznie politycznych. Król Gustaw Waza przejął kontrolę nad kościołem i dopiero w roku 2000 doszło do rozdziału kościoła i państwa. W ciągu wieków ponadto, luteranizm przybrał wiele odcieni, które odzwierciedlają różne cechy charakterystyczne tego narodu.

Ale niezależnie od historii poszczególnych państw, w czasach współczesnych widoczna jest „reforma jedności” do której z przekonaniem dążą obydwa kościoły, luterański i katolicki. Jest to reforma przeznaczona na to by stać się powszechnie akceptowaną kulturą narodu, czyli możliwą do zrealizowania. Opiera się ona na pięciu wspólnych działaniach: 1) rozpoczynamy zawsze z punktu widzenia jedności, a nie podziałów; 2) jesteśmy stale gotowi do tego by pozwalać się przemieniać poprzez spotkania z innymi; 3) starać się poszukiwać widzialnej jedności, wspólnie wypracowując konkretne posunięcia; 4) odkrywać siłę Ewangelii; 5) wspólnie świadczyć o miłosierdziu Boga.

Te wspólne działania będą świadectwem piękna bycia chrześcijanami w różnorodności, właśnie dlatego, że to co nas jednoczy jest o wiele większe od tego co nas dzieli. To przekonanie jest również źródłem długiej przyjaźni pomiędzy focolarinami i luteranami, oraz wspólnych działań z innymi ruchami.

Antje Jackelen, pierwsza kobieta arcybiskup kościoła szwedzkiego luterańskiego (61 lat, małżonka, dwójka dzieci), która udzieliła nam wywiadu, jest przekonana odnośnie wkładu jaki mogą dać ruchy, że „są one ekumeniczne w samej swojej istocie dlatego dzięki nim i poprzez nie uprzedzenia są przezwyciężone”. Wydarzenia tych dni, stwierdza Antje, „są również owocem tych 50 lat dialogu i wspólnej pracy”.

Popołudniu, w Arenie Malmö wypełnionej przez 10 tysięcy ludzi przedstawione zostały świadectwa: Pranita (Indie), Hector Fabio (Kolumbia), Marguerite (Burundi), Rose (Południowy Sudan), Antoine (Syria). Świadectwa te bardziej niż wiele przemówień, pokazały, że już istnieje współpraca pomiędzy kościołami. Wspólne akcje na rzecz ochrony środowiska, sprawiedliwości społecznej, pomocy dzieciom, osobom potrzebującym, rolnikom, ofiarom wojen.

„Te fakty – kończył swoje wystąpienie papież – motywują nas i dają nowy impuls aby pracować zawsze zjednoczeni. Wracając do naszych domów zabierzmy ze sobą zobowiązanie by każdego dnia uczynić gest pojednania, abyśmy byli odważnymi świadkami i pełnymi nadziei chrześcijanami”. Teraz przejdźmy od słów do czynów. Abyśmy byli prawdziwymi i wiarygodnymi.