Wielkie dialogi

 
Ruch Focolari w miarę rozprzestrzeniania się w innych krajach i poza Europą stał się narzędziem dialogu. Pierwszym krokiem był i jest dialog życia, który stanowi podstawę do budowania nowych relacji z ludźmi innych kościołów, religii oraz z osobami innych przekonań niereligijnych.

Podróże Chiary po Europie i innych kontynentach, śledzone przez lokalne i międzynarodowe środki przekazu, wszędzie ukazują uniwersalny wymiar charyzmatu jedności. Widać przy tym, jak Ruchu podejmuje cztery typowe dla Kościoła katolickiego dialogi.

Dialog pierwszy, wewnątrzkościelny, rozwinął się w Dziele Maryi ze zdwojoną siłą po pamiętnej wigilii Zesłania Ducha Świętego w roku 1998, kiedy to potężny powiew Ducha Świętego otworzył Kościół na przyjęcie wyzwań trzeciego tysiąclecia.

Drugi dialog Dzieła, ekumeniczny, rozwinął się z nową siłą po wielkim spotkaniu ekumenicznym w Grazu (1997), gdzie Chiara przedstawiła zasady „ekumenicznej duchowości”. Jej wystąpienie zaowocowało licznymi kontaktami z Ekumeniczną Radą Kościołów, a także obiecującym dialogiem między ruchami różnych Kościołów chrześcijańskich, jaki się rozwinął w ostatnich latach głównie w Niemczech. Ukazał on swoją powagę i piękno szczególnie podczas dwóch spotkań ekumenicznych pod hasłem „Razem dla Europy”, jakie się odbyły w Stuttgarcie (2004.2007).

Trzeci dialog prowadzony przez Dzieło rozwinął się w zakresie kontaktów między-religijnych. Otwarte, konstruktywne i trwałe relacje Chiary z Afro-amerykanami Ruchu Imama W.D. Mohammeda w Stanach Zjednoczonych doprowadziły do tego, że po raz pierwszy w historii islamu biała kobieta, chrześcijanka, przemawiała w meczecie – w wielkim meczecie Malcolma X w Harlemie. Został też podjęty dialog z buddystami theravada z Cziang Mai w Tajlandii i z buddystami japońskiego Ruchu Rissho Kosei-kai. Został podjęty dialog ze znaczącymi grupami hinduistów w Indiach. W roku 1994 Chiara została wybrana honorowym prezydentem WCRP – Światowej Konferencji Religii dla Pokoju. W roku 2002 na polecenie Jana Pawła II wraz z założycielem Wspólnoty San Igidio – Andrea Riccardi – przemawiała w imieniu Kościoła katolickiego podczas wielkiego zgromadzenia między-religijnego w Asyżu.

Czwarty dialog prowadzony przez Dzieło Maryi – to dialog z osobami o innych przekonaniach, niereligijnych. Do tych przyjaciół Chiara zwraca się słowami, które odzwierciedlają jednoznaczność i prawdę tego dialogu:

Nasze Dzieło ma powołanie uniwersalne. Jego mottem są słowa: „Aby wszyscy stanowili jedno. A więc w tych „wszystkich” jesteście również Wy. My nie możemy się bez was obejść. Będziemy jedno w wielu wartościach, w wielu ideach i w konkretnym czynie.

 Na osobną uwagę zasługuje rozwój miasteczka Fontem w Kamerunie. Tutaj – po niezwykle barwnej wizycie Chiary w 2000 r. – nastąpiła prawdziwa nowa ewangelizacja całego ludu, połączona z projektem rozwoju społecznego. Nie możemy też nie wspomnieć o tym, co się dokonało tak trudnym polu, jakim jest telewizja i kino.

U początku każdego z tych czterech dialogów stoi charyzmatyczna zdolności Chiary „stawania się jedno” z każdą rzeczywistością, co umożliwia budowanie trwałych mostów między osobami i pielęgnowanie stałych kontaktów. Pieczęcią dla tego okresu stał się List Apostolski Novo millennio ineunte, w którym Jan Paweł II zaproponował całemu Kościołowi harmonizującą z „duchowością jedności” Dzieła Maryi „duchowość komunii”.

 

 

Michele Zanzucchi Nowe Miasto (nr 2-3/2008)

Regulamin(500)