Aldo (Fons) Stedile

 
Przypominamy biografię Aldo Stedile. Był jednym z pierwszych fokolarinów, którzy podążali za Chiarą Lubich.

W 1949 roku Aldo Stedile (Fons) razem z Marco Tecillą i dwoma innymi młodymi mężczyznami tworzą pierwsze w Trydencie fokolare męskie. Wszyscy, którzy go znali, pamiętają jego wielki uśmiech, niepohamowaną witalność, zamiłowanie do ideału jedności i jego optymizm. „Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza” (J 7, 38): to było zdanie z ewangelii, którym kierował się w życiu i z którego zaczerpnął imię Fons (łac. źródło).

Fons był drugim z dziesięciorga dzieci. Urodził się 13 lipca 1925 r. w Valle del Terragnolo w regionie Trydentu we Włoszech. Miał talent artystyczny, planował rozpoczęcie studiów w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji, na wydziale malarstwa, ale wybuch II wojny światowej uniemożliwił te plany.

Ruch Focolari poznał w 1948 r. dzięki Valerii Ronchetti (Vale). Powiedział o tym wydarzeniu: „Spotkanie z nią było dla mnie objawieniem, prawdziwym spotkaniem z Bogiem. Wszystko zmieniło się w tym momencie”. Po wysłuchaniu Vale, kiedy mówiła o Jezusie Opuszczonym, powiedział: „Teraz wszystko zrozumiałem; to była odpowiedź, rozwiązanie.

Tego właśnie mi brakowało…! Wiedziałem, że nadejdą trudności, próby, wątpliwości, nieporozumienia, porażki – ale nic już nie może mnie przestraszyć. Czułem mocną, spokojną siłę w sobie”. Na początku lat 60. był pionierem fokolare w Belgii, Szwajcarii, Austrii i Niemczech, gdzie mieszkał przez 20 lat. Wraz z Bruną Tomasi, która była współodpowiedzialną z nim za Ruch w Europie Środkowej pomagał założyć ekumeniczne miasto Ottmaring, w pobliżu Augsburga, w Niemczech. W 1963 r. został wyświęcony na kapłana tak, jak Antonio Petrilli. Od lat 80. do roku 2000 był odpowiedzialny za dział Wolontariuszy Boga, gałąź w Ruchu Focolari. Później pełnił szereg funkcji w Radzie Koordynującej Ruchu.

„W ostatnich latach życia cierpiał na chorobę, wyniszczającą mózg. Nie zdołało to jednak wpłynąć na głębokie korzenie jego serca” – tak powiedziała o nim Maria Voce, powiadamiając członków Ruchu o jego śmierci. W lutym 2010 r., kiedy przechodził test sprawności umysłowej, lekarz poprosił go o szybkie zanotowanie pełnej myśli. Fons napisał: „Kochajcie wszystkich, zawsze!”. Fons odszedł do Mariapoli Niebieskiego w nocy 30 września 2013 r. w wieku 88 lat. Jego pogrzeb odbył się 2 października w Centrum Mariapoli w Castel Gandolfo. Do Rocca di Pappa, gdzie spoczywa, przybywa wiele osób wdzięcznych mu za radosne i autentyczne świadectwo życia charyzmatem jedności.

Regulamin(500)