Młodzi z naszej strefy przeżyli dni dla Zjednoczonego Świata w Łagiszynie na Białorusi. Pomysł wypłynął z chęci podtrzymywania nawiązanych przed laty relacji z mieszkańcami i pracownikami Domu Miłosierdzia.

Nasz wyjazd rozpoczął się 28.04 spotkaniem młodzieży w Warszawie. W sobotni poranek wyruszyliśmy 9-osobową ekipą, poszerzoną o tych, którzy zapewniali nas o duchowej łączności. Po całodniowej podróży dotarliśmy do Łagiszyna, gdzie zostaliśmy gościnnie przyjęci przez dyrektora ośrodka, pracowników i mieszkańców domu oraz oczekujących na nas młodych przyjaciół z Białorusi.  Już od pierwszych chwil byliśmy dotknięci otwartością Domu Miłosierdzia. Ksiądz, który współtworzył ośrodek, wyjaśniał nam, że „(…) najważniejszy jest człowiek w potrzebie, niezależnie od wyznania i światopoglądu.” Te Słowa zrealizowane, mogliśmy dostrzec w życiu przebywających tam razem i dzielących się różnorodną tradycją katolików, prawosławnych, baptystów, zielonoświątkowców oraz osób niewierzących.

Przez trzy dni naszego pobytu pomagaliśmy w pracach domowych, uczestniczyliśmy w Eucharystii, rozważaniach oraz przygotowaliśmy wspólne spotkanie, z pieśniami i tańcami. Nasze dawanie szybko zostało odwzajemnione. Uśmiech, ciepły gest, bycie razem to elementy, które charakteryzowały nasz pobyt i sprawiły, że, nieznane języki stawały się bliższe, a gestykulacja pozwalała na zrozumienie.

Przeżyte wspólnie dni były dla nas rodzinnym spotkaniem. Wzrosła jedność między nami i między pokoleniami. Z młodymi z Białorusi spotkaliśmy się już podczas ŚDM, ale wówczas nie mieliśmy okazji poznać się bliżej. Nasze pragnienie zostało zrealizowane podczas tych kilku dni. Wzajemnie wysłuchaliśmy naszych doświadczeń, cieszyliśmy się z rodzącego się życia Ewangelią na Białorusi oraz zaplanowaliśmy kolejne spotkania. Czworo spośród nas obchodziło 18-urodziny, które mogliśmy tam wspólnie świętować.

Oprócz rodzącej się przyjaźni pomiędzy nami nawiązywaliśmy relacje z osobami starszymi, przebywającymi w Domu Miłosierdzia i mieszkańcami Łagiszyna, z którymi uczestniczyliśmy we wspólnej Eucharystii w Sanktuarium Matki Bożej – Królowej Polesia.

Nasz „tydzień” dla zjednoczonego świata szybko dobiegł końca, ale mamy nadzieję, że będzie trwał nadal w naszej codzienności. Pomimo tego, że nie zawsze jest to łatwe zadanie – chcemy próbować.

Każdy z nas posiada pewne granice, ale dzięki miłości możemy je przekraczać.