„Był rok 1975 i uczęszczałem do V klasy gimnazjum w mieście, w którym się urodziłem. Cyceron i konspiracja Catiliny ożywiają dyskusję młodzieży na temat wolności. Mądra nauczycielka rozpoczyna debatę między zwolennikami Cycerona, których reprezentuje mój kolega i Catiliną, którą reprezentuje niżej podpisany. Obrona wolności fascynuje mnie do tego stopnia, że aplauz kończy moje wystąpienie. Od tego momentu wolność staje się motywem przewodnim mojego życia. Ale czym jest wolność? I czy jestem wolny? „
Francesco, Włoch, pochodzący z Sycylii, ma 59 lat i jest mężem Paoli. Ze względu na postęp choroby nie może już poruszać ciałem ani mówić. Ale może poruszyć oczami. W zeszłym roku otworzył bloga, za radą dziennikarza, który skontaktował się z nim żeby przeprowadzić krótki wywiad. Na początku komunikował się kciukami, następnie, wraz z postępem choroby, za pomocą czytnika oczu, co trwa dłużej. Przekazuje moc i siłę płynącą z serca, podczas gdy ciało staje się coraz bardziej nieruchome. Tytuł bloga: „ALS. Jestem wolny „. Wolny by kochać. «Nie jestem pisarzem, ale wewnętrzny głos podpowiada mi słowa. Zaczynam oglądać film mojego życia, którego nie znałem. To jest moja siła: piszę kilka stron. Otrzymuję wiadomości, które mnie poruszają. Zwyczajnie podarowałem część moich myśli, a otrzymuję tyle miłości: dzielą się swoimi emocjami, cierpieniem, radościami, swoim życiem! ».
„Całe życie starałem się wykroić czas, w ciągu dnia, na intymną i osobistą rozmowę z Bogiem. Nie zawsze się udawało, ale za każdym razem, kiedy przechodziłem obok kościoła, pozdrawiałem Jezusa obecnego w tabernakulum. Często wstępowałem do kościoła, żeby poświęcić trochę czasu Jemu. Milczałem, żeby to On mówił do mnie. Przed wyjściem powierzałem mu trudności dnia. Czasami żartowałem: Jezu, to jest twój problem, nie mogę tego zrobić sam. I nigdy nie byłem rozczarowany. ” «Ileż razy, mimo że nasze życie jest pełne, odczuwamy poczucie pustki, apatii, która zasłania nasze życie zasłoną bycia nieszczęśliwym. Pewien człowiek odsłonił mi promyk światła: Augustyn z Hippony. Jego Wyznania przygotowały mnie na spotkanie, które zmieniło moje życie 1 sierpnia 1976 roku: Bóg jest Miłością i kocha cię nieskończenie. Jak mogę odpowiedzieć na tę nieskończoną miłość? Ewangelia, którą czytałem, ale nie żyłem nią, dała mi odpowiedź: jak możesz kochać Boga, którego nie widzisz, jeśli nie kochasz brata, którego widzisz? To była rewolucja kopernikańska. Byliśmy grupą przyjaciół robiących to doświadczenie. Czytaliśmy Ewangelię i próbowaliśmy ją zastosować w praktyce. Moje serce pękało z radości i zacząłem doświadczać, że cierpienie jest życiem! ».
«Wciąż pamiętam zapach morza, nawet, jeśli choroba odebrała mi węch, (…) Czuję wodę, która dotyka mojej skóry, choć nie pływam od trzech lat. Jednak nie odczuwam nostalgii ani bólu, za tym, kim byłem i kim jestem. Zamykam oczy, a moje ciało unosi się, to nie jest sen, czy zwykłe szaleństwo, to jest mój Pan, który powtarza mi: nie lękaj się ». „ALS został wyryty w moim sercu, odkąd się urodziłem, ale nie wiedziałem o tym, dowiedziałem się kilka lat temu. Mój kod genetyczny zaczyna się od ALS i to nie jest zbieg okoliczności. Nie wierzę w los, ale we Wróżkę, która wybrała mnie na syna i nigdy mnie nie porzuciła. Maryja, matka Jezusa, jest moją siecią, podobną do tej trapezistki. (…) To doświadczenie powtarza się, ilekroć ogarnia mnie zwątpienie, a nadzieja staje się balastem. Maria zawsze tam jest i już nie mogę się bać! (…) Maria wyznaczyła mi drogę, a Chiara Lubich nauczyła mnie, jak każdego poranka ustawiać kompas na Jezusa Opuszczonego na krzyżu. On jest sekretem poszukiwania Prawdy ». „Żyj w sposób doskonały chwilą obecną a znajdziesz się na wieczność w Bogu, nauczyła mnie Chiara. I w tej chwili mogę krzyczeć nie głosem, ale sercem: mogę kochać „.
Źródło: blog Francesco: http://iosonoliberodamare.blogspot.com/
Czy chcesz przyczynić się do zrealizowania marzenia o Francesco?
Udostępnij to na WhatsApp
