Un encuentro capaz de superar grandes obstáculos; un salto en el amor que acerca y genera unidad. Bella Gal, una judía que vive cerca de Tel Aviv, cuenta sobre su amistad con E., una cristiana palestina.

Hace algunos años tuve un encuentro muy interesante y profundo con una mujer palestina, cristiana, profesora universitaria, durante una conferencia en Jerusalén donde ella estaba dando un discurso.

Su nombre es E. Ella ha criado sola a sus hijos, mientras su esposo estuvo en una prisión israelí durante 10 años. Fue puesto en libertad por problemas de salud y lamentablemente murió poco después.

A pesar del sufrimiento, E. no desistió de vivir y educó a sus hijos, que ahora son profesionales, cada uno en su área de especialización.

Su discurso era muy interesante, pero al mismo tiempo, muy triste.

Al final del discurso, sin esperar la sesión de preguntas y respuestas, salí de la sala. No podía soportar escuchar su historia. Me recordó mi sufrimiento, mi primera infancia y mis padres que murieron durante el Holocausto.

Quizás fue muy egoísta de mi parte, pero E. me dio un ejemplo y una lección muy importante para “hacer que cada encuentro sea provechoso”.

Después de salir de la sala, fui a sentarme en la cafetería. De repente sentí que alguien puso una mano en mi hombro. Era E. quien me dijo: “Te he visto en mi conferencia y también te he visto salir al final. ¿Pasó algo? ¿Te he ofendido?”.

Aunque E. tenía todas las razones del mundo para ser hostil conmigo, nos acercamos con gran compasión, dándonos cuenta de que ambas habíamos sufrido, pero habíamos encontrado nuestra fuerza interior, recogido los fragmentos y abrazamos esa situación.

Después de hablar y llorar, E. y yo inmediatamente nos sentimos conectadas, y experimentamos un gran amor y aprecio mutuo la una por la otra. Hemos podido unirnos profundamente como mujeres y ver más allá de las diferencias de nuestra nación.

A lo largo de los años, E. también ha ocupado importantes cargos políticos y esto históricamente es un logro importante para una mujer cristiana que vive en ese contexto.

Hoy, debo admitirlo, E. es mi alma gemela más allá del muro.

Bella Gal

10 Comments

  • Très touchée par cette expérience exceptionnelle qui donne foi en l’être humain. Merci Bella de l’avoir partagée. Vous nous ouvrez le coeur….

  • Io ho trovato per caso le mie anime gemelle …ero rientrata da poco nel mio paese ,mancavo da 18 anni …sono rientrata dopo che la mia giovane figlia ci ha lasciato per nascere il cielo…ero lontana dalla Chiesa e molto arrabbiata con Dio…ma un giorno incontro una sorella e mi invita a partecipare al laboratorio di Laboramor per dare un sostegno ai meno fortunati, ci vado ma molto riluttante e mi presenta altre due mie sorelle e la cosa mi ha » incantato» è stata il loro sorriso il loro vedere il quotidiano con gioia e senza saperlo mi avevano riaperto il mio cuore inaridito , scopro più tardi che erano Focolarine ….ora faccio parte con orgoglio del movimento dei Focolari è credo fortemente che lo Spirito di Unita sia in mezzo a noi …grazie per l’ascolto

  • Es maravilloso, contemplar qué es posible, ir más allá.
    Encontrándose, él Jesús de una con él Jesús de la otra!!!!
    Hacerse » UNO» con él dolor del otro !!!
    Y, cómo siempre , de CHIARA aprendí , busca lo qué te » UNE » no lo qué nos separa!!!!1️⃣

  • Dear Bella, it was a great surprise and a big joy to read your experience. We met and found each other as friends during the congress for members of various religions, belonging to the Focolare Movement, in Castel Gandolfo in June 2019. I thank you from the bottom of my heart for your life and your fidelity, even in difficult moments, in the Focolare Movement that – with your presence and other friends of various religions and convictions – makes it a truly worldwide family.
    We thank God who makes us brothers and friends, and – as I have already written to you earlier – I can’t wait to pay you and Yossi, your husband, a visit in Ra’Anna, God willing and epidemic permitting!

    • Carissima Bella, è stata una grande sorpresa e una grande gioia leggere questa tua esperienza. Ci siamo conosciuti ed trovati amici durante il congresso per membri di varie religioni, appartenenti al Movimento dei Focolari, a Castel Gandolfo in giugno 2019. Ti ringrazio di cuore per la tua vita e la tua fedeltà, anche in momenti difficili, nel Movimento dei Focolari che – con la presenza tua ed altri amici di varie religioni e convinzioni – lo rende una famiglia davvero mondiale.
      Ringraziamo Dio che ci fa trovare fratelli ed amici, e – come ti avevo già scritto per e-mail – non vedo l’ora di potere fare – Dio volente ed epidemia permettente – una visita a te e Yossi, il tuo marito, a Ra’Anna!

    • Beste Nico, ik wat niet of dit gaat werken., kom je mailadres even niet vinden. Alle bewondering voor jouw presentie op de wereld zoals die tot mij komt via internet.
      Ik heb een heel praktische vraag. Voor de viering van 200 jaar Radboud Universiteit, wordt een archief opgebouwd waarin ook aandacht besteed wordt aan het studentenleven. De Riďders va Stephan hebben besloten hun archief e parafernalia af te staan niets wereldschokkends, maar de universiteit maakt er serieus werk van. Wat wij missen tot nu toe zijn foto’s en ik kreeg zo maar het idee dat jij er wellicht hebt, ook al was je slechts korte tijd lid.
      Wellicht ook heb je nog iets anders interessants. Ik schat je in als iemand die graag iets noteert of vastlegt, al zegt dat niets over je bewaarcapaciteit.
      Dus als je nog foto’s of iets uit die tijd hebt wat interessant zou kunnen zijn, dan horen we dat graag .
      Als dit contact werkt, stuur ik je graag ern inventaris van ons archief toe. Een hartelijke groet

    • Grazie! Questa esperienza mi rinnova nella fiducia che il bene a vinto sul male e ce il mondo unito è possibile. Grazie ancora. Roberto G.

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *