Esta palabra, que cae en tempo de Pascua, convídanos a ser testemuñas tamén nós, coa liberdade plena de quen recibiu a mensaxe evanxélica, do evento que marcou a historia: Xesús resucitou!
Para entender ata o fondo o sentido deste versículo sacado dos Feitos dos Apóstolos, convén citar a frase que o precede: «A multitude dos crentes tiña un só corazón e unha soa alma. Ninguén chamaba seus aos seus bens, senón que todo era en común entre eles» (cf. Hch 4, 32).
«Os apóstolos daban testemuña con gran poder da resurrección do Señor Xesús. E gozaban todos de gran simpatía».
O texto presenta á comunidade cristiá animada pola forza potente do Espírito, caracterizada pola comuñón, que a empuxa a proclamar a todos o Evanxeo, a boa noticia, é dicir, que Cristo resucitou.
Son as mesmas persoas que antes de Pentecostés estaban asustadas e apesadumbradas ante os últimos acontecementos acaecidos, e agora saen a descuberto, dispostas a dar testemuño ata o martirio grazas á forza do Espírito, que levou medos e temores. Eran un só corazón e unha alma soa, practicaban o amor mutuo ata poñer en común os seus bens: esta era a realidade que estaba a implicar cada vez a máis persoas.
Mulleres e homes que seguían a Jesús escoitaran as súas palabras, viviran con El servindo e amando aos últimos, aos enfermos; viran cos seus ollos os feitos prodixiosos obrados por Xesús, e a súa vida cambiara porque, chamados a vivir unha nova lei, foran as primeiras testemuñas da presenza viva de Dios no medio dos homes.
E para nós, seguidores de Xesús hoxe, que significa dar testemuña?
«Os apóstolos daban testemuña con gran poder da resurrección do Señor Xesús. E gozaban todos de gran simpatía».
O modo máis eficaz de testemuñar ao Resucitado é mostrar que El está vivo e habita no medio de nós. «Se vivimos a súa Palabra, […] mantendo aceso no corazón o amor ao próximo, se nos esforzamos en especial por manter sempre o amor mutuo entre nós, o Resucitado vivirá en nós, vivirá no medio de nós e irradiará a súa luz e a súa graza ao redor, transformando cada lugar con froitos incalculables. E será El quen guíe os nosos pasos e as nosas actividades co seu Espírito; quen dispoña as circunstancias e proporciónenos as ocasións para levar a súa vida ás persoas que necesitan de El» [1].
«Os apóstolos daban testemuña con gran poder da resurrección do Señor Xesús. E gozaban todos de gran simpatía».
Escribe Margaret Karram [2]: «“Ide por todo o mundo e proclamade a Boa Nova a toda a creación” (Mc 16, 15) é a extraordinaria consigna que hai 2000 anos os apóstolos recibiron directamente de Xesús e que cambiou o curso da historia. Hoxe Xesús diríxenos a nós a mesma invitación: ofrécenos a posibilidade de levalo ao mundo con toda a creatividade, as capacidades e a liberdade que el mesmo deunos» [3].
É un anuncio «que non termina coa súa morte, ao contrario! Adquire máis forza despóis da Resurrección e de Pentecostés, cando os discípulos convertéronse en testemuñas valentes do Evanxeo. E o mandado deles chegou ata nós hoxe. A través de min e de cada un de nós, Deus quere seguir contando a súa historia de amor a aqueles con quen comparto tramos breves ou longos da vida» [4].
Patrizia Mazzola e o equipo da Palabra de Vida
[1] C. Lubich, Palabra de vida, xaneiro 1986: Palabras de vida/1 (1943-1990), Ciudad Nueva, Madrid 2020, pp. 364365.
[2] Presidente do Movemento dos Focolares.
[3] M. Karram, LLamados y enviados, Rocca di Papa, 15-9-2023.
[4] Ibid.
