Impuls voor de maand
juli 2025
Een blik die geneest
Elke dag zien we zoveel leed om ons heen dat we ons machteloos kunnen voelen, zeker als we geen greintje menselijkheid kunnen bespeuren.
Maar soms krijgen we een antwoord via WhatsApp, zoals gebeurde door een kleine gemeenschap in Italië die ‘de eenheid wil leven’: “…in het ziekenhuis waar ik werk ligt een jonge man, een buitenlander, op sterven, hij heeft niemand, is helemaal alleen. Misschien kan iemand een paar minuten met hem doorbrengen om deze situatie wat waardigheid te geven?”. Het is een schok: de reacties volgen elkaar snel op. Iemand die er de laatste uren is geweest terwijl de jonge man in coma lag, laat weten: “Aan zijn bed zagen we meteen dat de zorg punctueel, attent en liefdevol was, dus we hoefden niets anders te doen dan er te zijn.”
In die paar uur heeft een kleine gemeenschap, binnen en buiten het ziekenhuis, een medemens begeleid en liefde gegeven. Wie weet of een moeder in haar eigen land om hem zal kunnen rouwen. Zeker is dat zijn ‘heengaan’ niet tevergeefs was voor degenen die zijn gaan houden van deze jonge man, die niet langer een onbekende bleef.
Mededogen is een gevoel dat van binnenuit komt, vanuit het diepst van het menselijk hart. Het stelt je in staat om je reis vol dagelijkse verplichtingen en hectische afspraken te onderbreken en het initiatief te nemen om dichterbij te komen en een zorgzame blik te bieden, zonder bang te zijn de wonden ‘aan te raken’.
Chiara Lubich legt het uit: ‘Laten we ons inleven in zijn situatie en hem behandelen zoals wij in zijn plaats behandeld zouden willen worden. Heeft hij honger? Dan heb ik honger – laat ik hem te eten geven. Lijdt hij onrecht? Ik ben het die eronder lijdt!
Laten we woorden van troost tot hem spreken en zijn verdriet delen, en laten we niet rusten voordat hij verlicht is en weer perspectief ziet. Langzaam zullen we de wereld om ons heen zien veranderen'[1].
Dit biedt ons een sleutel om het meest authentieke humanisme te realiseren. Het maakt ons bewust van onze gemeenschappelijke menselijkheid waarin de waardigheid van elke man en vrouw tot uiting komt. Het leert ons om moedig de grenzen over te steken van fysiek en cultureel ‘anders zijn’.
In dit perspectief is het mogelijk om de grenzen van ‘ons’ te verleggen naar de horizon van ‘allen’ en de fundamenten van het sociale leven te herontdekken. En het is belangrijk om onszelf te helen, met de hulp van de vrienden met wie we samen optrekken, wanneer we lijken te bezwijken onder het lijden om ons heen. Zoals psychiater en psychotherapeut Roberto Almada zegt – “als de goeden de strijd opgeven vanwege vermoeidheid, loopt onze gemeenschappelijke mensheid het grootste risico: verarming van waarden”[2].
[1]Chiara Lubich – De kunst van het liefhebben – p. 60
[2]R. Almada: “De burn-out van de barmhartige Samaritaan” – Effatà editrice-2016
DE IMPULS VOOR DE MAAND wordt momenteel geproduceerd door het “Centrum voor Dialoog met mensen met een niet-religieuze overtuiging” van de Focolare beweging. Het is een initiatief dat in 2014 in Uruguay werd geboren om met personen met een andere levensovertuiging de waarden van het Woord van Leven te delen, dat wil zeggen de zin uit de Schrift die de leden van de beweging in het dagelijks leven willen implementeren. Momenteel wordt DE IMPULS VOOR DE MAAND in 12 talen vertaald en in meer dan 25 landen verspreid, met aanpassingen van de tekst om aan verschillende culturele gevoeligheden te voldoen. www.dialogue4unity.focolare.org en www.focolare.nl