Niet iedereen gelooft in de hemel  De dialoog tussen ‘wie in de hemel geloven en wie niet’ is binnen de Focolarebeweging een belangrijk aandachtspunt. Alleen een dialoog die alle mensen van goede wil omvat, is de weg naar de universele broederschap.

Werken voor het welzijn van alle mensen  Binnen de Focolarebeweging werken mensen van heel verschillende overtuigingen samen voor het welzijn van de mensheid. Ervaringen op dit vlak worden gedeeld in een klimaat van groot respect voor de opvattingen van de ander. Een gemeenschappelijke basis zijn de universele menselijke waarden zoals gelijkheid, rechtvaardigheid, menselijke waardigheid, solidariteit met mensen die lijden, verantwoordelijkheid voor toekomstige generaties.

Wederzijdse verrijking  Focolare-stichteres Chiara Lubich heeft altijd benadrukt dat de beweging haar identiteit niet kan vinden zonder de bijdrage van personen die geen geloof belijden. Deze dialoog geldt voor haar als een wederzijdse verrijking, omdat het gaat om een uitwisseling van waarden.

Geen gasten, maar broers  De Italiaan Piero Taiti vertelt hoe hij zich als ongelovige binnen de beweging voelt: “Ik heb nooit het gevoel gehad dat we gasten waren die ‘verdragen’ werden, maar personen die met respect aanvaard en in de liefde aangemoedigd werden, zonder dat iets werd afgedwongen. We hebben frank en vrij kunnen spreken over alles, als broers en zussen, zonder vrees voor strenge paters als bewakers van de orthodoxe leer. […] We hebben in zekere zin, zonder onnozel syncretisme, deelgenomen aan een kerk die omvangrijker was, en in potentie heel de mensheid omvat, zonder geografische of godsdienstige grenzen en grenzen van culturele verschillen. We voelden ons samen, ieder met zijn eigen gaven en beperktheden.”