Het maandelijkse Woord van leven is een zin uit de bijbel met een uitleg die wil helpen om de woorden in concreet leven om te zetten. De tekst wordt in 90 talen door de Focolarebeweging uitgegeven en bereikt wereldwijd miljoenen mensen.

Woord van leven van mei 2024

“Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde.” 1 Johannes 4:8

De eerste brief van Johannes is gericht aan een groep christenen in Klein-Azië om hen aan te moedigen de onderlinge eenheid met elkaar te herstellen. Ze zijn verdeeld geraakt vanwege verschillende inzichten over het geloof. De auteur spoort hen – en ook ons – aan om in gedachte te houden dat God ons in Jezus als eerste heeft liefgehad en het menselijk bestaan met al zijn beperkingen en zwakheden ten einde toe op zich heeft genomen.

Aan het kruis voelde Jezus aan den lijve onze scheiding van de Vader. Door zichzelf helemaal te geven, hief Hij die scheiding op met een onvoorwaardelijke liefde. Hij liet ons zien wat de liefde is, die Hij ons met zijn woorden en met zijn leven had geleerd.

Uit Jezus’ voorbeeld kunnen we opmaken dat echte liefde moed en inspanning inhoudt, met het risico van tegenslag en lijden. Maar wie op deze manier liefheeft, ervaart de vrijheid en de vreugde van wie zichzelf geeft. Door lief te hebben zoals Jezus ons heeft liefgehad, bevrijden we ons van een egoïsme dat ons afsluit van de ander en vinden we de gemeenschap met onze broers en zusters en met God. We krijgen deel aan het leven van God.

“Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde.”

Het diepste verlangen van het menselijk hart, ook al is het misschien onbewust, is  om God te kennen. Hij is de Schepper die ons heeft geschapen en die ons kent, en die de uiteindelijke waarheid is van alle dingen. Hij is Liefde. Door lief te hebben zoals Hij, kunnen we een glimp opvangen van deze waarheid. We kunnen groeien in de kennis van God omdat we in wezen zijn leven leven. En dit wordt ten volle bereikt wanneer de liefde wederzijds is. Als we elkaar liefhebben, “blijft God in ons”.[1] Het is een beetje zoals wanneer tussen twee polen een verbinding tot stand komt: dan doet een elektrische stroom het licht branden. En het licht zal alles wat ons omringt verlichten.

“Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde.”

 Chiara Lubich schreef: “Als we met ons leven getuigen dat God liefde is, brengt dat de grootste omwenteling die we in de wereld van vandaag kunnen veroorzaken, net zoals de eerste christenen destijds in hun wereld deden.”[2]

Hoe kunnen we deze liefde beleven die van God komt? Door van zijn Zoon te leren om die liefde in praktijk te brengen, door net als Jezus de eersten te zijn om al onze broers en zusters lief te hebben, met de nederigste diensten. Door onthecht te zijn van onszelf. Door alle kruisen, klein of groot, te omarmen. Op die manier zal het niet lang duren dat ook wij Gods aanwezigheid ervaren en het licht, de vrede en de innerlijke vreugde waartoe Jezus ons wil brengen.

“Wie niet liefheeft kent God niet, want God is liefde.”

Lucia bezoekt samen met haar vriendin Roberta vaak een bejaardentehuis. Op een dag ontmoeten ze een deftige en rijke oude man, Aldo. Hij kijkt de twee jonge vrouwen aan met een sombere blik: “Waarom komen jullie hier? Wat wil je van ons? Laat ons in vrede sterven!” Lucia verliest de moed niet en zegt tegen hem: “We komen hier om vrienden te worden.” De twee komen keer op keer terug. Roberta vertelt: “Die man was bijzonder gesloten en erg pessimistisch. Hij geloofde niet in God. Lucia was de enige die erin slaagde zijn hart te raken. Ze kon urenlang naar hem luisteren. Ze bad voor hem en gaf hem eens een rozenkrans, die hij aannam.” Op een dag horen Lucia en Roberta dat Aldo is gestorven en dat hij in zijn laatste uren Lucia’s naam had genoemd. In zijn handen had hij de rozenkrans die zij hem op een dag had gegeven.

Door Silvano Malini en het Woord-van-leven-team

^[1] Vgl. 1 Joh. 4:12.

^[2] Chiara Lubich, Carissimi I, 3.11.1983.