Nabożeństwa te odbywają się w kościołach różnych wyznań z udziałem ich duchownych i wiernych. Spotykamy się w kościołach protestanckich, cerkwi prawosławnej i kościołach katolickich. W tych spotkaniach modlitewnych czujemy się już w jakiś sposób zjednoczeni, czujemy się jak dzieci jednego Boga. Wprawdzie jeszcze nie przy jednym Stole Eucharystycznym, ale włączeni w modlitwę Jezusa w Wieczerniku : „Aby byli jedno” (J 17, 21)

W Ruchu Focolari przeżywamy aktualnie rok jedności. Jedność jest naszym charyzmatem. Jest rozumiana jako wyraz miłości do Boga i do każdego brata. Chiara Lubich – założycielka Ruchu Focolari – odczytując Ewangelię zwraca uwagę, że miłość chrześcijańska odnosi się do wszystkich (nie jak ta ludzka obejmująca jedynie sympatycznych, miłych, krewnych, rodaków), jest konkretna, zachęca do kochania jako pierwsi (bez oczekiwania na tego drugiego, by on pierwszy przeprosił, podszedł, zauważył). Tak przeżywana prowadzi do miłości wzajemnej.

Taka miłość, otwarta na drugiego prowadzi również do miłości wzajemnej pomiędzy chrześcijanami. Chrześcijanie podzieleni nie są świadectwem obecności Jezusa pomiędzy nami, ale zgorszeniem dla innych. Miłość do Boga, do Kościoła zobowiązuje nas wszystkich do modlitwy o jedność chrześcijan. Nie będzie jedności chrześcijan dopóki nie poznamy się z innymi chrześcijanami, nie będziemy się wzajemnie szanować, potrzebować i kochać. Nie będzie jedności Europy dopóki nie będzie jedności Kościołów.

Warto rozejrzeć się w naszych miastach, jak przedstawia się plan nabożeństw w ramach Tygodnia Modlitw i postarajmy się uczestniczyć w tych nabożeństwach.

Bardzo serdecznie zachęcamy do zrobienia tego kroku w kierunku chrześcijan innych wyznań.