niebo_RuchFocolari
Trydent 1944

W schronie przeciwlotniczym,
otwieramy przypadkowo Ewangelię
na stronie z Testamentem Jezusa:
„Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie”.
Słowa te zdają się rozświetlać jedno po drugim.
To „wszyscy” stanie się naszym horyzontem.
Ta wizja jedności jest motywacją naszego życia.

 

Chiara Lubich 

 

 

Z pierwszego zalążka w Trydencie…

 

Właśnie na tle nienawiści i przemocy II wojny światowej rozpala się ta iskra inspirująca, „olśniewające odkrycie” Jedynego, którego „żadna bomba nie zniszczy”: Boga. Bóg, doświadczony jako Miłość, zmienia radykalnie życie Chiary Lubich, wtedy zaledwie dwudziestoletniej. Doświadczenie natychmiast przekazane i dzielone przez jej pierwsze towarzyszki.
Do schronów zabierają tylko Ewangelię. Tam odkrywają „jak” odpowiedzieć na Miłość. W tym czasie sama Chiara pisze: „Każdego dnia nowe odkrycia: Ewangelia stała się jedyną naszą księgą, jedynym światłem życia”.
W przykazaniu miłości wzajemnej odkrywają prawo pozwalające połączyć w braterstwie podzielone społeczeństwo. „Składamy wszystko razem: rzeczy, domy, pomoc, pieniądze. Życie staje się inne”.
Z zachwytem ta pierwsza grupa doświadcza światła, siły, odwagi, miłości, owoców obecności Jezusa, obiecanej przez Niego, kiedy dwaj albo trzej są zjednoczeni w Jego imię. Światło, które oświetla tę ostatnią modlitwę Jezusa do Ojca: aby wszyscy byli jedno. Ten boski projekt dotyczący rodziny ludzkiej, staje się programem ich życia: „Uczyńmy z jedności pomiędzy nami odskocznię, by biec tam, gdzie nie ma jedności i wprowadzać ją”.
Skutki: „Codziennie wzrastają wokół nas osoby każdego wieku i kategorii społecznej. Gasną nienawiści i urazy. Wiele rodzin odnajduje pokój”. Rodzi się przekonanie, że w Ewangelii znajduje się rozwiązanie każdego problemu osobistego i społecznego.

 

…Ruch

 

Chiara_RuchFocolariSzybko ta pierwsza grupa przeradza się w Ruch, który wzbudza odrodzenie duchowe i społeczne. W ciągu ponad 60 lat osiągnął światowy zasięg (182 kraje), ponad 2 miliony członków i trudny do zmierzenia wpływ na miliony ludzi.
Mały lud – Z powodu różnorodności swoich członków, z biegiem lat, Ruch przybiera wymiary małego ludu, jak go określił papież Jan Paweł II: obejmuje nie tylko katolików, ale również chrześcijan wielu Kościołów i wspólnot kościelnych oraz żydów. Z czasem dołączają się doń wyznawcy wielkich religii i osoby bez odniesienia religijnego. Przynależność do Ruchu odbywa się bez synkretyzmu, w pełnej wierności własnej tożsamości. Wspólne jest zaangażowanie by żyć, choć na wiele sposobów, miłością i jednością, zapisanymi w DNA każdego człowieka.
Skąd nazwa Ruch Focolari – Od samych początków Ruch nazywany był przez mieszkańców Trydentu ”focolari”, z powodu „ognia” („il fuoco”) miłości ewangelicznej, który ożywiał Chiarę Lubich i jej pierwsze towarzyszki.
Założycielka: Chiara Lubich. Ona sama podkreśla, że Ruch „nie został wymyślony przez umysł ludzki, ale jest owocem charyzmatu pochodzącego z Wysoka. My staramy się podążać, poprzez okoliczności, dzień po dniu za wolą Bożą”.
Aprobaty – Biskup Trydentu, Carlo De Ferrari, jako pierwszy zatwierdził Ruch, na szczeblu Kościoła lokalnego, w 1947: „Tu jest palec Boży”. Następnie przychodzą zatwierdzenia papieskie: pierwsze w 1962; najnowsze, z uwzględnieniem ostatniego rozwoju, w marcu 2007.

Watykan_RuchFocolari
Ruch kościelny – Focolare wpisuje się w obecne zjawisko rozkwitu ruchów kościelnych zrodzonych ze „szczególnego charyzmatu podarowanego osobie założyciela” (Jan Paweł II) to jest z „daru Ducha”, który nieustannie wzbudza „nowość chrześcijaństwa” (kardynał Ratzinger). Jan Paweł II rozpozna w charyzmacie Chiary Lubich „radykalizm miłości”, a w ruchu linie Kościoła soborowego otwartego na różne dialogi (19.8.1984).

Duchowość jedności

 

Podczas, gdy zdawało się nam, że zwyczajnie żyjemy Ewangelią – pisze dalej Chiara Lubich – niepostrzeżenie Duch podkreślał niektóre Słowa, które miały się stać podstawami nowego prądu duchowego: „duchowość jedności„.
To z tej duchowości, która stała się stylem życia osób w każdym wieku, z każdej kategorii, powołania i kultury rozwija się Ruch. W jego sercu znajdują się ‚focolare’, małe wspólnoty męskie lub żeńskie, składające się z osób świeckich, żyjących w dziewictwie albo w małżeństwie, całkowicie poświęconych Bogu zgodnie z własnym stanem, zaangażowanych przede wszystkim w utrzymywanie żywej obecności Zmartwychwstałego, obiecanej przez Niego, gdy „dwaj albo trzej są zjednoczeni w Jego imię”.

 

Cel

 

Wobec aktualnych epokowych przemian, dzieląc z ludzkością ciężar nowej cywilizacji zglobalizowanej, współzależnej, wielokulturowej i wieloreligijnej, Ruch angażuje się wraz z wieloma innymi siłami zmierzającymi w tym samym kierunku, w tworzenie jedności rodziny ludzkiej, wzbogaconej różnorodnością.

 

Narzędzia jedności

 

Przede wszystkim „focolare”, łączące się w „strefy”, a schodzące się w jednym „Centrum międzynarodowym”. Z czasem z jednego drzewa rodzą się liczne gałęzie, wśród których Ruchy o szerokim zasięgu, rzucające ziarna odnowy w różnorakie środowiska społeczne i kościelne, otwierając przestrzenie braterstwa i jedności:
Nowe rodziny
Nowa ludzkość
Młodzi dla zjednoczonego świata
Młodzi dla jedności
Ruch parafialny i diecezjalny
Ruch kapłański
Ruch zakonników i zakonnic należących do różnych Zgromadzeń

 

Drogi ku jedności: dialogi

 

Dialog na poziome pojedynczych osób, osobistości i ruchów, wspólnot i grup jawi się jako uprzywilejowana droga promowania jedności:
We własnym Kościele, by pogłębiać komunię pomiędzy ruchami kościelnymi, nowymi wspólnotami i stowarzyszeniami świeckich, pomiędzy współczesnymi i starymi charyzmatami zgromadzeń zakonnych;
pomiędzy Kościołami, by zacieśniać kontakty braterskiej komunii i wspólnego świadectwa, pomagające pokonywać uprzedzenia i otwierające dialog życia, dialog ludu, jako zaczyn, by przyspieszyć drogę do widocznej jedności chrześcijan;
z judaizmem, by goić wiekowe rany i odkrywać na nowo wspólne dziedzictwo i korzenie;
pomiędzy religiami, by budować świat braterski na wartościach duchowych;
z osobami o przekonaniach niereligijnych, by współpracować w oparciu o wspólne wartości i poszanowanie praw człowieka, na polu solidarności i pokoju.

 

W społeczeństwie

 

Wzajemność miłości aż do budowania jedności jawi się jako „kod” do przemiany społeczeństwa, nadając wymiar komunii, solidarności różnym środowiskom, takim jak: polityka, ekonomia, stosunki międzynarodowe, wprowadzenie zasad moralnych w życie publiczne i etyka społeczna, zdrowie, edukacja i kultura, komunikacja społeczna.
Ważną rolę odgrywają:

 

Ruch Polityków dla Jedności, otwarty na osoby zaangażowane na różnych szczeblach, z najróżniejszych opcji politycznych, proponuje braterstwo jako kategorię polityczną w perspektywie wspólnego dobra (www.mppu.org).

 

 

Ekonomia Komunii: projekt, który w świecie gospodarki inspiruje zarządzanie ponad 750 przedsiębiorstwami i wywiera również znaczenie na szczeblu kulturalnym (www.edc-online.org).

 

 

Współpraca międzynarodowa. Ponad 1000 dzieł społecznych różnej wielkości na 5 kontynentach. Szczególnie rozwinięte działania na polu społeczno-sanitarnym i edukacyjnym w rejonach najbardziej zaniedbanych. Dowartościowanie wzajemności wzbudza samorozwój i wyzwolenie społeczne, akcja wsparta przez pozarządową organizację Ruchu, AMU: Azione mondo unito (Akcja dla Zjednoczonego Świata) (www.azionemondounito.org).

 

 

Modele nowego społeczeństwa: miasteczka 

 

pracownicy_RuchFocolariIstnieje 35 miasteczek, na różnym etapie rozwoju, o zabarwieniu kulturowym miejsc, w których wyrosły. Są to miasta w miniaturze z domami, szkołami, przedsiębiorstwami, miejscami kultu. Ze względu na propagowany styl życia mogą stanowić model współistnienia w dużych miastach.
Formacja do jedności. Istnieją 63 „Centra Mariapoli” służące formacji duchowej i społecznej członków Ruchu w 46 krajach. Osiem z nich znajduje się we Włoszech, oprócz Centrum Międzynarodowego mającego siedzibę w Castelgandolfo (Rzym). Stałe szkoły formacyjne dla różnych gałęzi Ruchu powstają w poszczególnych miasteczkach. 

 

Kultura jedności

 

Interdyscyplinarne Centrum Studiów, Szkoła Abba, skupia wykładowców zaangażowanych w wypracowywanie pierwszych idei kultury w świetle charyzmatu jedności. Dalszy rozwój, na poziomie kulturalnym, naznaczony jest stworzeniem międzynarodowych grup skupiających naukowców, wykonawców wolnych zawodów, studentów, które pogłębiają poszczególne dziedziny nauki oraz promują zjazdy, kursy formacyjne, publikacje.
Środki społecznego przekazu dla rozpowszechniania tej kultury:
Wydawnictwo Citta Nuova , w 31 krajach;
Citta Nuova (Nowe Miasto) czasopismo opiniotwórcze: 37 edycji w tyluż krajach, w 22 językach: www.cittanuova.it
Nuova Umanita: dwumiesięcznik kulturalny;
Unita e carismi (Jedność i Charyzmaty) oraz Gen’s, dwumiesięczniki poświęcone kulturze i życiu Kościoła, w różnych językach;
Centro S. Chiara i Charisma, produkcja utworów audiowizualnych

 

Wyróżnienia

 

Za działalność na rzecz dialogu, jedności i pokoju, Ruchowi w osobie Chiary Lubich zostały przyznane różnego rodzaju odznaczenia, od:
odpowiedzialnych różnych Kościołów: prawosławnego, anglikańskiego i ewangelicko-luterańskiego;
przedstawicieli różnych religii: Żydów i hinduistów;
organizacji cywilnych, narodowych i międzynarodowych: wśród których od Unesco, Rady Europy, wyższych uczelni i innych ośrodków kulturalnych oraz administracji lokalnej.

 

Dzieło Maryi

 

Ruch został oficjalnie zatwierdzony przez Kościół Katolicki pod nazwą „Dzieło Maryi”. Nosi to imię, ponieważ „ze względu na swoją typową duchowość, która – na wzór Maryi – duchowo niesie światu Chrystusa, ze względu na różnorodność swoich członków, na swój powszechny zasięg, ze względu na swoje kontakty z chrześcijanami innych Kościołów i wspólnot kościelnych, z osobami o przekonaniach niereligijnych, a także ze względu na osobę prezydent – kobiety świeckiej, wykazuje szczególny związek z Najświętszą Maryją, Matką Chrystusa i każdego człowieka„. (Statuty Generalne, art. 2).