Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem całego życia Jezusa. Zstąpił z Nieba by nas zbawić, a teraz powrócił do Nieba zwycięsko, jako pierwszy z całej ocalonej ludzkości.

Do którego Nieba Jezus powrócił?

Apostołowie widzieli jak unosił się z ziemi w kierunku nieba, póki obłok Go nie zasłonił. Dlatego myślimy, że Jezus jest w tym niebie, które widzimy, w niebie słońca, księżyca i gwiazd. To może pozostawiać w nas wrażenie odległości. Jezus jest w kosmosie, nie wiadomo gdzie, daleko.

Niebo astronomiczne jest jednak niebem przez małe n.

Istnieje inne Niebo, duchowe Niebo, Niebo przez Wielkie N. Jest nim Raj, Niebo Chwały, Niebo Ojca Niebieskiego, z którego urodziliśmy się, który czeka na nasz powrót.

Jezus, który wyszedł z tego Nieba, by uczestniczyć w pełni w naszym ludzkim życiu, włącznie ze śmiercią, powraca zwycięsko do Nieba Ojca razem z całą ocaloną ludzkość, razem z nami wszystkimi.

Gdzie, więc możemy znaleźć Jezusa?

Jezus jest teraz poza czasem i przestrzenią, jest nam tak bliski jak Bóg, tak bliski jak nie możemy sobie wyobrażać. Bóg ogarnia nas. Nasza sytuacja jest podobna do sytuacji ryb w oceanie. Ryby nie widzą oceanu, ale w nim żyją, poruszają się, oddychają, karmią się, spotykają się.

Tak samo i my. Boga nie widzimy, ale w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak pisze św. Paweł. Żyjemy zanurzeni w Bogu nie widząc Go, nie myśląc o Nim, nie będąc tego świadomi. Żyjemy zawsze zanurzeni w Nim, On jest zawsze z nami.

Nie szukajmy, więc Jezusa za gwiazdami. Starajmy się, natomiast by być bardziej świadomi, że w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy. Korzystajmy z tej bliskości, by z Nim rozmawiać, słuchać Go , a przede wszystkim by Mu dziękować.

Jezus pozostał również w Słowie, które zostawił nam w Ewangelii. Każdorazowo, kiedy czytamy Ewangelię spotykamy Jezusa, który wskazuje nam właściwą drogę życia.

On jest jeszcze obecny w każdym tabernakulum, w cudzie Eucharystii, który powtarza się w każdej Mszy świętej i daje nam siły, aby iść tą drogę. Jest obecny również w każdym człowieku, bo powiedział, że cokolwiek czynimy najmniejszemu z naszych braci to Jemu czynimy i jest obecny między nami, kiedy miłujemy się wzajemnie tak, jak On nas umiłował.

Jezus wstąpił do Nieba. Nie do tego astronomicznego, które jest dalekie, lecz do Nieba Ojca, które jest bliskie, do Nieba Ojca, który jest zawsze z nami.

Pozostawiał nam jednak ważne zadanie: świadczyć o Jego bliskość przed ludźmi, których spotykamy, z którymi żyjemy, będąc wyrazem Jego miłości do każdego i do wszystkich.

                                                                         Ks. Roberto