Wy będziecie mi ludem świętym, mówi Bóg Mojżeszowi. Chodzi o powołanie całego Ludu Bożego. Każdy z nas jest powołany do świętości.
Czym jest lud? Lud nie jest ani bezimienną masą ludzi, ani sumą wyróżniających się jednostek żyjących obok siebie. Lud to społeczność osób związanych wspólnym pochodzeniem, skonsolidowanych strukturą społeczną i wspólnymi wartościami, takimi jak język, tradycja, religia, kultura.
Lud Boży to właśnie taki lud. To społeczność ludzi świadomych, że pochodzą od Boga i dlatego budują swoje życie na podstawie Jego przykazań. Wiąże ich miłość do Boga, do bliźnich i do siebie nawzajem. Miłość jest głównym sposobem ich komunikowania się, jest ich językiem.
Dla Ludu Bożego wszystko to, co przeżyli i zbudowali poprzednicy jest wielką wartością, tworzy jego tradycję i kulturę. Lud Boży ma też swoją strukturę: hierarchiczną i wspólnotową zarazem.
Bóg pragnął, by nie tylko jeden naród był „narodem wybranym”. Dlatego sam stał się jednym z nas w osobie Jezusa Chrystusa i oddając swoje życie za każdego człowieka, sprawił, że cała ludzkość przeszłych, obecnych i przyszłych pokoleń stała się Jego ludem. Tak wielkiego dzieła Bóg sam dokonał. Teraz wszyscy jesteśmy Jego dziećmi, braćmi Jego Syna, Jego ludem.
Ten lud ma być ludem świętym. Często wyobrażamy sobie świętość jako cel dostępny tylko dla żyjących w klasztorze lub zaangażowanych na misjach. To nie jest właściwy sposób myślenia o świętości. Życie konsekrowane i zaangażowanie misyjne mogą, owszem, być pomocą na drodze do świętości, ale nie mają decydującego znaczenia.
Czym jest świętość? Świętość to życie według woli Bożej i buduje się ją jak mozaikę. Mozaika składa się z wielu kamyczków położonych każdy na właściwym miejscu. Podobnie świętość składa się z wielu małych czynów realizujących wolę Bożą, czynów miłości wykonanych we właściwym momencie. Dlatego świętość jest dostępna nie tylko dla wybranych, lecz dla każdego.
Do świętości może dążyć gospodyni domowa, jeśli z oddaniem robi zakupy, gotuje, sprząta – z miłości do swoich domowników. Do świętości może dążyć pracownik, który wykonuje swoją pracę nie tylko dla zarobku, ale by dobrze służyła ludziom. Do świętości może dążyć uczeń czy student, jeśli uczy się, by dobrze przygotować się do wykonywania zawodu i do służby w społeczeństwie, za które będzie jutro odpowiedzialny.
Cała ludzkość jest powołana, by stawać się ludem świętym. Jest to zadanie ogromne, do którego wykonania Jezus powołał Apostołów, mówiąc im: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię każdemu stworzeniu”. Oni, a później wielu innych, podejmowali to zadanie często heroicznie. Dlatego Kościół ugruntował się, rozszerzył i cudownie przetrwał aż do naszych czasów.
Po dwóch tysiącach lat żniwo jest jednak nadal wielkie, a robotników mało. Dlatego módlmy się o nowe powołania do kapłaństwa i do życia konsekrowanego, ale również o to, by każdy z nas stał się świętym robotnikiem w swoim środowisku. Pamiętajmy, że w dawaniu świadectwa o Bogu, w budowaniu Ludu Bożego tam, gdzie żyjemy i pracujemy, nikt nas nie zastąpi.
ks. Roberto
