W centrum rozważań, refleksji i komunii trzeciego, ostatniego dnia rekolekcji Zgromadzenia Generalnego była ikona Trójcy Świętej, ukazana jako wzór „świętości wspólnotowej ” (Maria Voce) i relacji miłości, które prowadzą do odkrycia „planu Bożego” wobec każdego z nas (Claudio Guerrieri).

Rozpoczynającą spotkanie modlitwę ekumeniczną przygotowali chrześcijanie z dwóch Kościołów prawosławnych, których tradycje kryją w sobie wielki skarb refleksji i kontemplacji Trójcy Świętej. W rozważaniu Maria Voce, kończąca kadencję prezydent Focolari, po raz kolejny zwróciła uwagę na cel ogólny Ruchu: „doskonałość w miłości”, czyli osobiste spełnienie się  poprzez podarowywanie się innym, co zazwyczaj określa się jako świętość. Ale chodzi tutaj świętość – podkreśliła Maria Voce – typową dla Focolari: „świętość wspólnotową”. Aby wyjaśnić tę myśl, Emmaus powróciła do początków Ruchu, kiedy Chiara wraz z pierwszymi towarzyszkami radykalnie żyły Ewangelią, żyły „dla Boga i dla innych – jak mówiła Chiara – w całkowitym zapomnieniu o sobie i wszystkim, co mogłoby skłaniać do myślenia o sobie”. W ten sposób zrodziła się nowa droga do świętości, „radykalnej i dostępnej dla każdego. Można do niej dążyć razem, żyjąc w rodzinie, pośród świata”. Jest to świętość wspólnotowa. Świętość, która wymaga osobistego, stałego wsłuchiwania się w to, czego Bóg od nas pragnie, ale czyni się to ze świadomością, że idziemy tą drogą wraz z innymi.

I tak zakończyły się trzy dni głębokich rekolekcji. „Były one – mówił pewien chłopak podczas komunii – okazją do wzajemnego słuchania się i usiłowania zrozumieć, w jakim kierunku Duch Święty pragnie, aby podążał Ruch Focolari w najbliższych latach i komu powierzyć jego prowadzenie, wśród tak wielu wyzwań.