Szczególny charakter nadało im towarzyszenie w przejściu do Pana Basi Schejbal, która zmarła w sobotnie przedpołudnie naszych rekolekcji.
W tym roku tematyka Mariapoli koncentrowała się wokół wspólnego poszukiwania odpowiedzi na pytanie, co to znaczy być świadkiem Boga współcześnie. Wskazówki na ten temat otrzymaliśmy m.in. od obecnej prezydent Ruchu Focolari Margaret Karram, która podkreśliła, że od świadków Boga „nie wymaga się, by byli oni doskonali, lecz świadka rozpoznaje się przede wszystkim po radości, którą jaśnieje cała jego postawa, następnie po spójności życia, a wreszcie po umiejętności bycia blisko, po umiejętności dogłębnego słuchania [innych] z miłością”. Tematyka rozważań przewidzianych na każdy dzień uzupełniona była doświadczeniami uczestników Mariapoli, którzy zwracali uwagę m.in. na konieczność wyjścia ze swojej strefy komfortu (także językowej), zaczynania od nowa w miłości oraz dostrzegania w różnych mniejszych i większych cierpieniach oblicza Jezusa Opuszczonego, tak aby stać się świadkami Boga w naszej codzienności. Niezwykle istotną częścią wspólnych poszukiwań były spotkania w grupach, podczas których mogliśmy podzielić się naszymi doświadczeniami i przemyśleniami, ćwiczyć się w konkretnej miłości w słuchaniu oraz zadawać pytania, jeśli któryś z punktów programu był dla nas niezrozumiały.
Rytm Mariapoli wyznaczały również codzienne Msze Święte, adoracja Najświętszego Sakramentu, Koronka do Miłosierdzia Bożego oraz Różaniec. Podczas rekolekcji mogliśmy także dowiedzieć się, w jaki sposób budować „kulturę słuchania”, jak duchowa adopcja dziecka poczętego może polepszyć nasze relacje z Bogiem i drugim człowiekiem; zobaczyć, jak miłość wzajemna „krąży” we wspólnotach lokalnych Ruchu w Polsce oraz na nowo odkryć wskazówki św. Jana Pawła II skierowane do członków Dzieła.
Szczególnym rysem Mariapoli w dniach 27-30 czerwca było towarzyszenie Basi Schejbal w przejściu do „niebieskiego Mariapoli”. Analogie w odejściu do Pana Chiary Lubich i jej duchowej córki nasuwały się niemal automatycznie. Historia tworzyła się na naszych oczach. Wspólnie modliliśmy się, czuwaliśmy i śpiewaliśmy zgromadzeni wokół focolare w Mariapoli Fiore, gdzie Basia spędziła ostatnie dni swojego ziemskiego życia. Świadectwo miłości wzajemnej, która trwa aż do końca, było tak silne, że do towarzyszenia Basi włączyli się także uczestnicy Mariapoli, którzy jej osobiście nie poznali. Obrazy śpiewu dzieci przy łóżku Basi i spontanicznych braw przy wyprowadzeniu jej ciała z domu pozostaną z nami na zawsze. Z racji na sobotnią wiadomość o odejściu Basi pogodny wieczór tradycyjnie wieńczący Mariapoli ewoluował w wieczór wspomnień o pierwszej polskiej fokolarinie konsekrowanej. Dzięki transmisji internetowej pożegnać i wspominać Basię mogli nie tylko uczestnicy Mariapoli i mieszkańcy miasteczka Fiore, lecz również inni członkowie Ruchu w Polsce i poza jej granicami. Pan Bóg tak konkretnym i znaczącym dla nas znakiem spuentował temat świętości życia od poczęcia do naturalnej śmierci, który zaakcentowaliśmy podczas tegorocznych rekolekcji.
Podczas niedzielnego podsumowania uczestnicy podkreślali przede wszystkim wyjątkowość tego czasu. Niech atmosfera Mariapoli, dzięki której „więcej miłości wchodzi do naszych miast”, prowadzi nas do bycia świadkami Boga w codzienności.
Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą!
