Jerozolima – powstaje „Centrum na rzecz jedności i pokoju”

 
Centrum znajduje się na granicy części żydowskiej i arabskiej Jerozolimy. Będzie to miejsce duchowości, nauki, dialogu i formacji dla Świętego Miasta i dla całego świata.

Francuski historyk pisze, że Jerozolima nie jest dla Jerozolimy, ale jest miastem-światem, miastem, w którym cały świat się spotyka, czasami konfrontuje i mierzy ze sobą. Jest to laboratorium współżycia lub wojny, wspólnej przynależności lub nienawiści do innych.

W rzeczywistości łatwo jest ulec pokusie, aby widzieć tylko to, co wiadomości przekazują nam niemal codziennie o świętym mieście: przemoc między Żydami a Palestyńczykami, wyczerpujące trwanie chrześcijan w świętych miejscach, ale czy tylko tym jest Jerozolima? Czy to miasto jest jeszcze miejscem nadziei i proroctwa dla całego świata?

Chiara Lubich zawsze była o tym przekonana. Po raz pierwszy odwiedziła Ziemię Świętą w 1956 roku, a wśród odwiedzonych świętych miejsc, jedno poruszyło ją szczególni: „Schodki”, czyli starożytne rzymskie schody z białego kamienia, tuż za murami starego miasta, obok kościoła Św. Piotra w Gallikancie. Tradycja głosi, że Jezus przeszedł tamtędy wieczorem, po ostatniej wieczerzy, udając się do ogrodu Getsemani i że stąpając po tych kamieniach wypowiedział modlitwę o jedność: „Ojcze, aby wszyscy byli jedno”.

Oto jak Chiara opisała na stronie swojego pamiętnikiem silne wrażenie jakie wywarło na niej to miejsce: „Tutaj Mistrz, bliski śmierci, z sercem pełnym czułości wobec swoich uczniów, wybranych przez Niebo, ale jeszcze bardzo delikatnych i niezdolnych rozumieć, wzniósł do Ojca swoją modlitwę w Jego imię za tych wszystkich, dla których przyszedł i był gotów umrzeć: „Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno.”. Tam Jezus prosił Ojca, aby był blisko nas, nawet jeśli to my się oddaliliśmy i aby połączył nas mocnym braterstwem w silnej, bo boskiej jedności „[1].

Już wówczas Chiara chciała stworzyć centrum dialogu i jedności na tym małym kawałku ziemi.

Ważnym punktem zwrotnym były lata osiemdziesiąte: możliwy był wówczas zakup działki przylegającej do schodów rzymskich i opracowanie projektu, który został zatwierdzony w 2016 roku. Ostatnio rozpoczęto prace ziemne.

Przyszłe „Centrum Jedności i Pokoju” otrzymało od Chiary precyzyjne zadanie: musi to być miejsce duchowości, nauki, dialogu i formacji. Miejsce otwarte dla ludzi w różnym wieku, różnych kultur, wierzeń i pochodzenia; ukierunkowane na stymulowanie spotkań, wzajemne poznanie, na rozwijanie autentycznych relacji.

W lutym tego roku kolejnym decydującym etapem, było umieszczenie przez Marię Voce, prezydent Focolari, medalika Maryi, jako wstępnego znaku budowy tego ośrodka. Projekt prezentuje wielofunkcyjną strukturę, odpowiednią do organizacji imprez i inicjatyw różnego rodzaju na poziomie międzynarodowym i lokalnym.

Budowę można wesprzeć na różne sposoby. Na pewno modlitwą, ale też konkretnie.

Tutaj niezbędne informacje.

                                                                                Stefania Tanesini

Regulamin(500)