W Castel Gandolfo w dniach 23–27 października z reprezentacją Polski w składzie: Andrzej Miłkowski, Sonia Żelazo, Ania Sobiecka, Kacper Pietraszewski; byliśmy na spotkaniu Ekonomii Komunii i różnych innych organizacji (zwanych inondacjami) wypływających z duchowości naszego Ruchu, które prowadzą dialog w kulturze na różnych polach (m.in. w polityce, ekonomii, ochronie zdrowia, ekologii, sztuce, architekturze, psychologii). ​W spotkaniu uczestniczyły również osoby z Nowej Ludzkości – organizacji, która zajmuje się reprezentowaniem Ruchu Focolari na arenie międzynarodowej, np. w ONZ, UNESCO, gdzie przedstawiany jest nasz Ideał zjednoczonego świata i powszechnego braterstwa.​

​Najpierw spotkaliśmy się w ramach inondacji Ekonomii Komunii. Luigino Bruni – doradca papieża ds. ekonomii, podzielił się z nami pomysłem spotkania nazwanym Ekonomią Franciszka, które ma zgromadzić w marcu w Asyżu ekspertów oraz młodych przedsiębiorców, protagonistów, studentów i doktorantów z różnych krajów wspólnie z papieżem, aby zmienić oblicze współczesnej ekonomii. Następnie mieliśmy spotkanie w grupie dzielenia z osobami z naszej strefy krajów Europy Środkowo-Wschodniej, na którym podzieliliśmy się doświadczeniami, jak działa Ekonomia Komunii w naszych krajach. Rozmawialiśmy również o wyzwaniach i szybko zobaczyliśmy, że braki w jednym kraju można uzupełnić doświadczeniem z drugiego, jednak do tego potrzebne jest wzajemne komunikowanie się. Potem w różnych grupach językowych mieliśmy się podzielić naszą wizją tego jak Ekonomia Komunii ma wyglądać za 10 lat. Tu wiele uwagi poświęcono młodym oraz problemowi nierówności społecznych.​

Kolejnego dnia spotkaliśmy się już z przedstawicielami innych inondacji i Nowej Ludzkości. Każda organizacja miała moment, aby podsumować to, co udało się zrobić w ciągu ostatnich 5 lat. Mieliśmy też moment dzielenia i pracy w grupach. Podkreślano, jak ważne jest pracowanie w sieci różnych organizacji, ale także między inondacjami i dostrzeganie w tym dialogu każdej osoby, ponieważ dialog odbywa się z konkretnymi ludźmi, którzy reprezentują kulturę, a nie jest to dialog z kulturą czy dialog z organizacjami. Mieliśmy połączenie z Jeffreyem Sachsem, Verą Araujo, Lucą Fioranim, Luigino Brunim, Silvią Cataldi i Pasquale Ferrara – ekspertami z różnych dziedzin – ekonomii, biblistyki, ekologii, socjologii i polityki, gdzie poruszono wiele problemów dzisiejszego świata.

W weekend płynnie przeszliśmy do spotkania kolejnego dialogu i Nowej Ludzkości z młodymi osobami  z różnych krajów. Słuchaliśmy doświadczeń osób i uczestniczyliśmy w różnych warsztatach – z Ekonomią Komunii i NetOne (inondacją zajmującą się komunikacją), z Ruchem Polityków dla Jedności oraz Edukacji Jedności. Złapaliśmy sporo inspiracji. Mogliśmy też podzielić się z innymi młodymi w małych grupach nt. tego, kim jesteśmy i co robimy. Rozmawialiśmy o dobrych praktykach, które stosujemy w naszym otoczeniu i dziękowaliśmy sobie za inspiracje. Następnego dnia w tych samych grupach próbowaliśmy ująć ubóstwo z perspektywy naszych specjalizacji i wzajemnie pomóc sobie w rozwiązaniu tego problemu poprzez tworzenie sieci wzajemnych powiązań.​

Niedługo po powrocie do Polski nadarzyła się okazja, aby rozpocząć lokalną współpracę. Dowiedzieliśmy się, że Luigino Bruni będzie w listopadzie w Krakowie i w Warszawie razem z s. Alessandrą Smerilli. W Warszawie podjęliśmy kilkustronną współpracę z SGH, Światowym Ruchem Katolików na Rzecz Środowiska, Centrum Myśli Jana Pawła II i Klubem Inteligencji Katolickiej, które razem organizowały panel dyskusyjny o Ekonomii Franciszka. Chcieliśmy dołączyć, proponując przed tym spotkaniem warsztaty, podczas których moglibyśmy podzielić się tym, czego doświadczyliśmy na spotkaniu w Castel Gandolfo. W międzyczasie Andrzej Miłkowski ze Staszkiem Grochmalem, kilkoma osobami z Ruchu i Duszpasterstwem Talent organizował spotkanie w Krakowie. Mieliśmy też połączenie skype z polską komisją Ekonomii Komunii, aby zapewnić się o jedności.​

Było mało czasu, ale oba spotkania dzięki wzajemnej współpracy oraz życzliwości odbyły się i zgromadziły po kilkadziesiąt osób. Czuliśmy niesamowite wsparcie, gdy zobaczyliśmy wiele osób z Ruchu Focolari i dużą radość, widząc wiele osób spoza Ruchu, których zainteresowało nasze zaproszenie.

W miarę krótko przedstawiliśmy się – podsumowaliśmy też ankietę dla uczestników. Przez proste oszacowanie liczby znajomych i przy założeniu, że mamy nawet do 20 procent wspólnych znajomych, wyszło nam, że robiąc nawet małe rzeczy, możemy dotrzeć do 20 000 osób. Podczas warsztatów chcieliśmy uświadomić, jak duży mamy wpływ na nasze otoczenie, do jak różnych środowisk i organizacji należymy oraz jak różne specjalizacje reprezentujemy. Krótko opowiedzieliśmy o Ruchu Focolari i Ekonomii Komunii.

W parach zastanowiliśmy się, jakie wyzwania społeczno-ekonomiczne stoją przed nami.​Odpowiedzi na pytania trzeba było wpisać przez internetowy formularz na telefonie. Następnie podzieliliśmy się na małe grupy, prowadzone przez młodych – Alka, Natalię, Alinę, Julka, Anię i Kacpra. Mieliśmy odpowiedzieć na pytania, reprezentując określone grupy społeczne takie jak: przedsiębiorcy, naukowcy, politycy, studenci, pracownicy, ubodzy – jak powinniśmy myśleć, działać i czuć, aby budować bardziej zjednoczony świat i odpowiedzieć na te wyzwania. Używaliśmy różnych metod – burzy mózgów, scenek i rysunków. Następnie mieliśmy za zadanie opowiedzieć jak z perspektywy naszych specjalizacji można zdefiniować ubóstwo i jak dana dyscyplina może pomóc w rozwiązaniu tego problemu, a następnie kto z pośród osób w grupie może nam pomóc i z użyciem sznurka utworzyliśmy sieci w losowych grupach – udało się, żeby każdy był w nią włączony. ​Od pewnego momentu przypatrywał się nam Luigino Bruni z s. Alessandrą Smerilli, którzy dotarli do nas po spotkaniu w Krakowie i po zameldowaniu w warszawskim hotelu, a następnie odpowiadali na nasze pytania z sali.​

Po naszym spotkaniu szybko przeszliśmy do Auli, gdzie odbyła się debata ekspercka. Dotyczyła ona idei Ekonomii Franciszka i chrześcijańskiego głosu w ekonomii. Na spotkanie z papieżem Franciszkiem wybiera się Ania z Kacprem i Jankiem. Odbędzie się w marcu w Asyżu śladami św. Franciszka. Prosimy o modlitwę! Z naszych warsztatów sporo osób wyszło z oczekiwaniem, że na tych warsztatach się nie skończy. Zobaczymy, co możemy robić dalej.​ Chcemy jeszcze pojawić się na Europejskim Spotkaniu Młodych Taizé pod koniec roku, które odbędzie się we Wrocławiu.

Dziękujemy wszystkim uczestnikom i osobom reprezentującym organizacje odpowiedzialne za panel dyskusyjny. Mamy nadzieję, że to początek naszej sieci.

Kacper Pietraszewski