„Na początku Papież, wśród innych grup, pozdrowił też naszą i przekazał błogosławieństwo nam wszystkim… Jan Paweł II powtórzył to błogosławieństwo w liście, który mi wręczył w momencie, gdy razem z księdzem Foresi i Eli miałam okazję pozdrowić Go osobiście.
Jest to bardzo szczególny list, w którym Papież z ogromnym zaufaniem otwiera serce przed nami, swymi dziećmi, powierzając nam to, co leży mu teraz najbardziej na sercu.
Chodzi o modlitwę różańcową, której zawsze dawał uprzywilejowane miejsce, gdyż to właśnie różaniec – niczym boska proca w jego ręku – spowodował, że Papież w swoim życiu, bez broni i nie żadną ludzką siłą, przysłużył się do usunięcia z korzeniami ogromnie poważnych niebezpieczeństw dla Kościoła i dla świata…
W trzeciej części [listu], najbardziej dla nas znaczącej i zobowiązującej, zachęca po pierwsze do pogłębienia naszej szczególnej więzi duchowej z Maryją, „Matką jedności w miłości”, której nasze Dzieło jest poświęcone….
Potem, okazując wielkie zaufanie do naszego Ruchu, powierza nam szczególne zadanie, w pewnym sensie podobnie, jak to uczynił w wigilię Zielonych Świąt roku 1998, gdy nas poprosił, abyśmy pracowali dla sprawy komunii pomiędzy Ruchami. W kontekście ogłoszenia swego nowego Listu Apostolskiego Rosarium Virginis Mariae.
o kontemplacji i poznawanie tajemnic życia Jezusa przez odmawianie różańca, który Ojciec Święty uzupełnił i wspaniale złączył z „tajemnicami światła”, mówi dosłownie tak: „Przy tej szczególnej okazji chciałbym powierzyć fokolarinom modlitwę różańca świętego, którą jeszcze raz zaproponowałem całemu Kościołowi. Jestem pewien, że wasze nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny pomoże wam nadać niezbędną rangę tej inicjatywie roku poświęconego właśnie różańcowi.
Niech także dla was Rok Różańca stanie się bodźcem do intensywniejszego kontemplowania życia Chrystusa oczami Maryi, abyście się do Niego upodabniali i promieniowali Jego zbawczą obecnością w środowiskach, w których żyjecie. Wiem, że waszej modlitwie mogę szczególnie polecić tajemnicę Jezusa ukrzyżowanego i opuszczonego, co przyczyni się do spełnienia Jego największego pragnienia – jedności pomiędzy wszystkimi Jego uczniami”.
