Zawód czy jednak powołanie?

 
Mariapoli Fiore gościło 9 grudnia przedstawicieli Świata Medycyny, którzy wspólnie zastanawiali się, jak realizować swoje zadania zawodowe w świetle „Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia” wydanej we wrześniu w języku polskim.

20171209_145750Na początku spotkania Roberto Saltini, fokolarino, kapłan i lekarz w jednej osobie, podzielił się doświadczeniami swojego życia zawodowego oraz przedstawił temat zatytułowany „Co Ruch Focolari może wnieść do świata medycyny?” Dopełnieniem tematu było rozważanie Chiary Lubich z 1990 roku o czwartym aspekcie duchowości wspólnotowej pt Miłość uzdrawia. W programie Msza Święta, w czasie której modlono się w intencji duchowej odnowy Służby Zdrowia.

W kolejnej części spotkania dr Janusz Dubejko, lekarz i wolontariusz Dzieła Maryi zaprezentował Nową Kartę Pracowników Służby Zdrowia – swoisty testament śp Arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego, a jednocześnie kodeks etyczny katolickiego lekarza stojącego w obliczu wielu egzystencjalnych pytań. Na zakończenie zebrani podzielili się swoimi doświadczeniami z życia zawodowego. Uczestnicy spotkania wyjechali z mocnym postanowieniem propagowania Nowej Karty w swoich środowiskach pracy.

Czym jest Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia?

Pierwsza Karta ukazała się ponad 20 lat temu. Prace nad nową Kartą rozpoczęły się z inicjatywy arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego, przewodniczącego Rady w latach 2009-2016.

Ze wstępu zatytułowanego „Słudzy życia” arcybiskupa Zygmunta Zimowskiego:

Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia uwzględnia nie tylko rozwój nauk medycznych i ich możliwy wpływ na życie ludzkie, lecz także coraz częściej pojawiające się kwestie medyczno-prawne, które wywierają niemały wpływ na wykonywanie zawodów medycznych; w niniejszym tekście zostały podjęte także coraz mocniej widoczne kwestie związane z wymiarem sprawiedliwości, z poszanowaniem godności i wzrastającą wrażliwością na wartość solidarności i zasady pomocniczości, jeśli chodzi o dostęp do leków i możliwych technologii. […]

W Dokumencie wzięto także pod uwagę poszerzenie się kręgu osób biorących udział w tych działaniach, gdyż obok klasycznych postaci służby zdrowia (lekarze, pielęgniarki, personel pomocniczy) zostały uwzględnione także inne osoby, które w różnym stopniu, ale jednakowoż tworzą świat dzisiejszej służby zdrowia, a są to: biolodzy, farmaceuci, pracownicy służby zdrowia działający na danym terenie, administracja, ustawodawcy w dziedzinie służby zdrowia, pracownicy z sektora publicznego i prywatnego czy to o charakterze świeckim, czy wyznaniowym.

[…] Nowa Karta pragnie być skutecznym narzędziem w obliczu rozmywania się zasad etycznych i subiektywizmu sumień, które połączone z pluralizmem kulturowym, etycznym i religijnym prowadzą z łatwością do relatywizacji wartości, a co za tym idzie do niebezpieczeństwa dalszej możliwości odnoszenia się do wspólnego etosu, zwłaszcza w kwestii wielkich pytań egzystencjalnych, związanych ze znaczeniem narodzin, życia i śmierci.

Niniejsza Karta z pewnością nie może wyczerpać wszystkich problemów i pytań odnoszących się do zdrowia i choroby, jednak została tak opracowana, aby móc zaoferować możliwie jasne linie przewodnie dotyczące wspomnianych problemów etycznych, którym należy stawiać czoła w świecie służby zdrowia, będąc w zgodzie z nauczaniem Chrystusa i Magisterium Kościoła. […]

Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia zachowuje strukturę pierwszego dokumentu i dzieli się na trzy części: narodziny, życie i umieranie.

W części pierwszej – poświęconej problematyce moralnej, związanej z poczęciem i narodzinami człowieka – znajdują się kwestie podjęte już w poprzedniej wersji Karty, ale tu ukazane w świetle najnowszych dokumentów magisterium Kościoła i w przystępniejszej formie językowej. Znajdziemy w niej moralną ocenę: regulacji poczęć, zapłodnienia pozaustrojowego, inżynierii genetycznej, sztucznego zapłodnienia (heterologicznego i homologicznego), klonowania człowieka (reprodukcyjnego i terapeutycznego), kriokonserwacji, diagnozy przedimplantacyjnej czy też stosowania środków wczesnoporonnych.

Druga część dokumentu nosi tytuł: „Życie”. Jak zauważono we wstępie, życie jest nienaruszalne na każdym etapie istnienia, dlatego Nowa Karta przechodzi dalej do kwestii aborcji, która w poprzednim wydaniu znajdowała się w trzeciej części, dotyczącej śmierci. Aborcja – jak stwierdza aktualny dokument – jest przecież przerwaniem życia w jego fazie prenatalnej i stanowi pogwałcenie podstawowego prawa człowieka, prawa do życia (nr. 51). Wśród kwestii zawartych w tej najobszerniejszej części dokumentu znajdują się zagadnienia dotyczące redukcji embrionów, terapii genowej komórek zarodkowych, interwencji na genomie ludzkim, hybrydyzacji ludzko-zwierzęcej, ciąży ektopowej, dziecka nienarodzonego z encefalopatią, prewencji i szczepionek, przeszczepów (ksenoprzeszczepów) oraz terapii regeneracyjnej. Wśród innych ważnych zagadnień etycznych w tej części dokumentu również: prawo do sprzeciwu sumienia, sprawiedliwy dostęp do leków, eksperymenty medyczne, komitaty etyczne oraz prawo do ochrony zdrowia.

Ostatnia, trzecia część dokumentu, podejmuje problematykę związaną ze śmiercią osoby ludzkiej. Obecne wydanie poświęca więcej miejsca dylematom moralnym dotyczącym: eutanazji, sztucznego odżywiania i nawadniania, używania środków znieczulających, testamentu biologicznego, prawdomówności wobec umierającego, czy zasady proporcjonalności wobec uporczywej terapii.

 

[1] Świat Medycyny – to jedna z rzeczywistości w Ruchu Focolari, animowana przez Wolontariuszy Boga, jej celem jest przemiana środowiska poprzez życie Ewangelią.

Regulamin(500)