Spotkanie z Marco pozostawiało ślad: był to jeden z tych ludzi o niezwykłej szczerości, jego głębokie spojrzenie docierało bezpośrednio do twego serca, człowiek niewielu słów, bez dywagacji, odpowiadający na potrzeby innych konkretnymi gestami, radził, ale nigdy nie narzucał, pomagał narodzić się odpowiedzi w tobie.
Urodził się w 1958 roku, był jednym z pierwszych młodych ludzi w regionie, Friuli, którzy dołączyli do Ruchu Focolari; ziemia, w której wszyscy ludzie są zwarci: poważni, pracowici, zdyscyplinowani. Wkrótce, po wypadku ojca poznał twarde życie. Ale spotkanie z duchowością Focolari daje nowy impuls jego historii. W czasie kampusu z Gen (młodzież z Ruchu Focolari) w 1978 roku, czuje wezwanie, aby podarować się Bogu jako fokolarino i przyjmuje zaproszenie Chiary Lubich do podpisania zobowiązania wierności Bogu aż do śmierci. Jest to „Patto del fino alla fine”, który stał się historyczny. Tak pisze z tej okazji do Chiary : „Zanim poznałem Ideał, byłem zamknięty w moim złotym świecie. Żyjąc tym paktem wychodzę z siebie. Jestem świadomy, że mam potencjalną siłę, która może zmienić świat, w którym żyję „.
Z pasją oferuje swój wkład najpierw w Niemczech, a następnie we Włoszech, w Centrum Ruchu Focolari, zwłaszcza w procesie tworzenia dwóch organizacji służących najbardziej potrzebującym i pokojowi: AMU, “Associazione Mondo Unito”, e “New Humanity”, la ONG organizacji pozarządowa Ruchu akredytowana przy ONZ.
Przez lata pracuje także jako główny doradca w aspekcie „Komunii dóbr, ekonomii i pracy”; zostaje współodpowiedzialnym za Ruch Młodzieży dla Zjednoczonego Świata. Od 2000 roku z Chiarą i Eli Folonari prowadzi Collegamento CH, wideokonferencję, która od 1980 roku okresowo gromadzi rodzinę Focolari na świecie.
Ale życie przynosi mu kolejne niespodziewane doświadczenie, zniknięcie jego siostry Chiary, który była słabego zdrowia. Bardzo cierpi z matką, podczas poszukiwań aż do odnalezienia ciała. W tej tragedii Marco udaje się odnaleźć miłość Boga, która daje mu siłę, by wspierać swoją rodzinę. Z matką Francą, Marco współpracował przy narodzinach domu dla osób niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie, imienia jego siostry, przez cały czas choć na odległość, utrzymywał kontakt ze stowarzyszeniem.
Pracował również jako nauczyciel akademicki na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie, a także dla ekonomii Ruchu Focolari w radzie administracyjnej czasopisma Citta Nuova . Z miłości do potrzebujących był doradcą ekonomicznym grupy Caritas.
W listopadzie 2018 roku podzielił się z wieloma przyjaciółmi diagnozą poważnej choroby, przyjmuje ten nowy etap z odnowionym wyborem Boga, który pomimo wielkiego cierpienia fizycznego dał mu głęboką radość. Maria Voce w telegramie wysłanym po jego śmierci do społeczności Focolari na świecie, podkreśla jego powołanie jako fokolarina, trzeźwy, jasny i bezpośredni, co znajduje odzwierciedlenie w słowie Ewangelii, który Chiara dała mu jako Słowo Życia: „Ale wasza mowa niech będzie: Tak – tak, nie – nie. (Mt 5:37) a także to, w jak niezwykły sposób przeżywał swoją chorobę.
Ostatni odcinek życia Marco pozostawił wszystkich bez słów, gwałtownie postępująca choroba w ciągu zaledwie dwóch miesięcy doprowadziła go, rankiem 4 stycznia, do osiągnięcia celu – Nieba. Na jego pogrzebie było wiele osób, wszyscy w jakiś sposób z nim związani, we wspinaczce na szczyty życia, umocnieni jego przykładem.
Patrizia Mazzola
