Uczestnikami byli: kardynał Tarcisio Bertone, prezydent Focolari Maria Voce (Emmaus) i współprezydent Jesús Morán, krewni Chiary Lubich, dwóch przedstawicieli Kościoła prawosławnego, różni burmistrzowie Lazio, księża, świeccy i zakonnicy oraz wielu przyjaciół, którzy poznali Chiarę i charyzmat jedności.

Przed ołtarzem stół z 75 skrzyniami zawierający zebraną dokumentację, która zostanie dostarczona do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych Stolicy Apostolskiej, gdzie będą kontynuowane studia i ocena tego, co zostało zebrane.

Ceremonii przewodniczył biskup Frascati Raffaello Martinelli, który podsumował lata zbierania świadectw i materiałów: „Stolica Apostolska i proces diecezjalny mają za zadanie wskazać heroiczny charakter cnót, nie tylko dobroć osoby, ale jej heroizm. O to pytałem od samego początku, także w zeznaniach. Musimy wykazać heroizm tego, jak Chiara żyła cnotami chrześcijańskimi, to znaczy cnotami teologicznymi (wiarą, nadzieją, miłością), kardynalnymi (roztropnością, sprawiedliwością, hartem ducha, wstrzemięźliwością) i całym szeregiem cnót pochodnych.”

W swoim raporcie delegat biskupi biskup Angelo Amati zauważył, że 166 różnych świadków było przesłuchanych także podczas podróży do różnych diecezji: rzymskiej, Albano i Fiesole (Włochy), do Lozanny-Genewy-Fryburga (Szwajcaria), do Augusta-Ottmaring i Bambergu- Norymberga (Niemcy), do Westminster (Anglia), do Gandawy i Brukseli (Belgia) oraz zostały dołączone dwa uwierzytelnione listy: z Bangkoku (Tajlandia) i Lubliany (Słowenia). „Dochodzenie dotyczyło życia, cnót, charyzmatu i specyficznej duchowości Chiary” – podkreślił- Amati – wraz z przedstawionymi tematami teologicznymi, takimi jak: Jedność, Jezus opuszczony i Jezus pośrodku, teksty dotyczące fundacji Dzieła Maryi (Ruchu Focolari) oraz relacje z kontaktów międzyreligijnych i międzywyznaniowych. Cały zgromadzony materiał to 35 057 stron w 102 tomach, które zawierają (świadectwa, listy, opublikowane i niepublikowane dokumenty, pisma, pamiętniki itp.).

Po deklaracji Promotora Sprawiedliwości ks. Joselito Loteria – który wraz z Notariuszem Patrizią Sabatini i delegatem Episkopatu tworzą trybunał diecezjalny ustanowiony dla sprawy Chiary Lubich – biskup Martinelli przeczytał dekret o zamknięciu fazy diecezjalnej i nominował Daniela Tamborini, do zadania dostarczenia dokumentacji Stolicy Apostolskiej.

Następnie przysięgi Tamboriniego, biskupa Martinellego i wszystkich członków trybunału diecezjalnego i trybunału postulacyjnego – Postulator Sac. Silvestre Marques, wicepostulator, dr Giuseppina Manici, wicepostulator, dr Waldery Hilgeman oraz podpisanie sprawozdania z sesji zamykającej.

Centralny moment to zamknięcie i nałożenie pieczęci na ostatnie 3 z 75 pudeł zawierających 35 000 stron.

„Naszym jedynym pragnieniem jest teraz podarowanie Kościołowi, poprzez tę obszerną dokumentację, daru, jakim Chiara była dla nas i dla tak wielu ludzi” – powiedziała Maria Voce, prezydent Ruchu Focolari, w swoim przemówieniu w Katedrze. „Przyjmując charyzmat, który Bóg jej podarował, w sposób spójny, dzień po dniu, idąc i dążąc do pełni życia chrześcijańskiego i doskonałości miłości, Chiara sprawiła, że tę drogę życia ewangelicznego przemierza wielu. Z determinacją zawsze odnawianą, aby stawiać Boga na pierwszym miejscu i pomagała tym, których spotkała „stawać się świętymi razem”. Jej spojrzenie i serce, jak to przedstawiono, były poruszane uniwersalną miłością, zdolną obejmować wszystkich ludzi ponad wszelkimi różnicami, nieustannie dążąc do urzeczywistnienia testamentu Jezusa: Ut omnes unum sint. Radością dla nas wszystkich jest to, że teraz Kościół będzie studiował i oceniał życie i cnoty sługi Bożego, naszej ukochanej Chiary.”

Proces diecezjalny

7 grudnia 2013 r., rozpoczęła się diecezjalna faza procesu kanonizacji i beatyfikacji Chiary Lubich – krótko, bo ponad pięć lat po jej śmierci 14 marca 2008 r. Wówczas w Castel Gandolfo odbyło się oficjalne podpisanie prośby o rozpoczęcie procesu. Jako pierwszych wysłuchano naocznych świadków, tych, którzy ją znali w najwcześniejszych czasach powstania Ruchu Focolari.

Następnie biskup Raffaello Martinelli skonsultował z Konferencją Biskupów Lacjum możliwość rozpoczęcia procesu, uzyskując pozytywną opinię. Wówczas biskup powołał komisję złożoną z 3 ekspertów w dziedzinie historii i archiwów, której zadaniem było zebranie wszystkich niepublikowanych materiałów.