są jedyne, porywające, wyraziste,

można je wprowadzać w życie,

są uniwersalne,

niczym światło dla każdego człowieka.

Kiedy się nimi żyje,

zmienia się relacja z Bogiem,

z bliźnimi, z nieprzyjaciółmi.

Nadają właściwe miejsce

wszystkim wartościom,

na pierwszym miejscu w sercu człowieka

stawiają Boga.

Obietnice Ewangelii są niezwykłe:

kto ma, temu będzie dodane stokroć tyle w tym życiu

i życie wieczne (por. Mt 19,29).

Alfabet włoski składa się tylko z dwudziestu jeden liter,

lecz kto ich nie zna, pozostanie analfabetą na całe życie.

Ewangelia jest niedużą książką,

ale ci, którzy nie żyją zawartymi w niej słowami,

pozostają – jeśli tak można powiedzieć – chrześcijanami niedorozwiniętymi.

Dają oni obraz Kościoła, który nie jest świadectwem Chrystusa.

Dziś od chrześcijan oczekuje się radykalnej ewangelizacji

ich sposobu myślenia, kochania, pragnienia, życia.

Słowo jest jednym ze sposobów obecności Boga.

Komunia ze Słowem, to jest przyjmowanie go i wprowadzanie w życie,

czyni wolnym, oczyszcza, nawraca, niesie umocnienie, radość, daje mądrość,

tworzy dzieła, odkrywa powołania.

Może też przyciągnąć nienawiść świata.

Słowo rodzi Chrystusa

w naszych duszach i w duszach innych.