Maryja kwiat ludzkości

 
Maryja jest zrealizowanym człowieczeństwem, wzorem bytu ludzkiego., W niej odnajdujemy pełnię człowieczeństwa, uczennicę, kobietę wiary i nadziei, małżonkę, matkę. Tak w swoim znanym tekście pisze o Maryi Chiara Lubich.

Stary i Nowy Testament tworzą jedno drzewo.

 

Rozkwit nastąpił w pełni czasów. A jedynym kwiatem była Maryja.

 

Owocem, który z Niej wyrósł, był Jezus.

 

Także drzewo ludzkości zostało stworzone na obraz Boga.

W pełni czasów, podczas rozkwitu, nastąpiła jedność między niebem a ziemią i Duch Święty poślubił Maryję.

 

Mamy więc tylko jeden kwiat – Maryję.  I tylko jeden owoc – Jezusa. Ale Maryja, choć jedna, jest syntezą całego stworzenia u szczytu jego piękna, kiedy staje jako Oblubienica przed swoim Stwórcą.

 

Jezus natomiast jest i stworzeniem i Niestworzonym, zespolonymi w jedno – dopełnionymi Zaślubinami. On zawiera w sobie Maryję, jak owoc zawiera kwiat. Kiedy kwiat osiągnie swój kres, opada i owoc dojrzewa.

 

A przecież, gdyby najpierw nie było kwiatu, nie dojrzałby owoc.

Jak Maryja jest Córką swego Syna, tak kwiat jest dzieckiem tego owocu, który jest jego dzieckiem.

 

Ale między kwiatem a owocem czas jest tak krótki, że prawie nie istnieje, gdyż owoc jest następstwem kwiatu.

 

Tymczasem kwiat po długim czasie rodzi się na drzewie zrodzonym z ziarna zawartego w owocu.

 

Tak Maryja jest kwiatem rozkwitłym na drzewie ludzkości zrodzonym z Boga, który stworzył pierwsze ziarno w Adamie. Jest Córką Boga, swojego Syna.

Patrząc na pelargonię, która rozkwitła czerwonym kwiatem, pytałam siebie i pytałam ją: „Dlaczego kwitniesz czerwono? Dlaczego z zieleni zmieniasz się w czerwień?” Wydawało mi się to takie dziwne!

 

Dzisiaj zrozumiałam, że cała ludzkość rozkwita w Maryi. Maryja jest Kwiatem ludzkości. Ona, Niepokalana, jest Kwiatem Skalanej.

 

Grzeszna ludzkość rozkwitła w Maryi, która cała jest piękna!

 

I jak czerwony kwiat jest wdzięczny zielonej roślinie i korzeniom, i nawozowi, że pozwoliły mu zakwitnąć, tak Maryja jest, ponieważ byliśmy my – grzesznicy, którzy zmusiliśmy Boga, by pomyślał o Maryi.

 

My zawdzięczamy Jej zbawienie, a Ona nam swoje życie.

 

Jak piękna jest Maryja! Jest stworzeniem, które rozkwita kwiatem, stworzeniem, które rozkwita pięknem. Całe stworzenie kwitnące jak korona drzewa – to Maryja. Z wysokości Nieba Bóg zakochał się w tym Kwiecie nad kwiatami, zapylił go Duchem Świętym, a Maryja daje Niebu i ziemi Owoc nad owocami – Jezusa.

 

Aby zstąpić z Nieba, Bóg musiał „wynaleźć” Maryję; nie mógł zstąpić w grzech, a więc „wynajduje” Maryję, która zawierając w sobie całe piękno stworzenia, „zwodzi” Boga i przyciąga Go na ziemię.

 

Ona jest Kwiatem ludzkości i przywołując Boga do siebie, przywołuje Go dla ludzkości, ponieważ jest wdzięczna tej ludzkości, że dała Jej życie.

 

Chiara Lubich, Patrzeć na wszystkie kwiaty, 1996.

Regulamin(500)