Świętość w chwili obecnej

 
W przededniu wspomnienia Wszystkich Świętych przypominamy fragmenty z collegamento[1] – połączenia telefonicznego Chiary Lubich z członkami Ruchu na całym świecie, w którym założycielka Ruchu Focolari mówi, jak możemy budować naszą świętość.

Są … wśród nas tacy, którzy kończą swoją „świętą podróż” po długim oczekiwaniu i tacy, którzy kończą ją nagle, kiedy najmniej się tego spodziewają.

Rodzi się więc pytanie: a jak będzie z nami? I spontanicznie nasuwa się wniosek: dobrze jest być zawsze przygotowanym. W jaki sposób? Trwając w łasce Bożej i żyjąc w pełni chwilą obecną.

To właśnie dlatego, … zapragnęłam w tych ostatnich dniach skupić na nowo uwagę na tym tak bardzo charakterystycznym aspekcie naszej duchowości, który polega na skoncentrowaniu życia na chwili obecnej. I powróciłam myślą do owych licznych zdań zaczerpniętych, na przykład, od świętych, którzy zachęcają nas do życia chwilą obecną w sposób doskonały.

Pamiętacie?

Św. Katarzyna ze Sieny mówiła: „Trud, który przeminął, nie należy już do nas, bo jego czas upłynął; ten, który ma nadejść, też nie jest nasz, bo nie jesteśmy pewni, czy dożyjemy”. I w ten sposób zachęcała do życia chwilą obecną.

A św. Teresa z Lisieux: „Ty wiesz, mój Boże, że aby Cię kochać mam tylko dzisiaj”.

Przypomniałam sobie teź motto, które było nam kiedyś tak pomocne, a które łatwo było zapamiętać, bo po włosku każde jego słowo zaczyna się na „s”: „Saro santa se sono santa subito” – „Zostanę świętą, jeśli będę święta natychmiast”.

W tych dniach zauważyłam, że ten sposób życia jest bliski również innym świętym, którzy gorąco go zalecają.

„Szczęśliwa ta dusza – pisał św. Paweł od Krzyża – która spoczywa na łonie Boga, nie myśląc o przyszłości, lecz stara się żyć chwila po chwili w Bogu, nie troszcząc się o nic poza tym, by dobrze wypełniać Jego wolę we wszystkim, co się dzieje…:

„Szczęśliwa ta dusza…”.

Możemy to szczęście uczynić naszą własnością, ponieważ taki sposób życia należy do naszej duchowości.

Gdy żyjemy chwilą obecną, możemy dobrze wypełnić wszystkie swoje obowiązki.

Gdy żyjemy chwilą obecną, krzyże stają się możliwe do uniesienia: Nie bez powodu zaleca się tę praktykę osobom, które zbliżają się do śmierci.

Gdy żyjemy chwilą obecną, możemy uchwycić Boże natchnienia, impulsy Jego łaski, docierające do nas właśnie w chwili obecnej.

Gdy żyjemy chwilą obecną, możemy owocnie pracować nad swoją świętością.

Św. Franciszek Salezy powiedział: „Każda chwila nadchodzi przynosząc zadanie i odchodzi, by pogrążyć się w wieczności i utrwalić w niej to, cośmy z niego wykonali”.

Żyjmy jak najdoskonalej chwilą obecną!

Wieczorem każdego dnia i kiedy nadejdzie wieczór życia, okaże się, że jesteśmy bogaci w czyny dobrze wypełnione i w akty miłości złożone w ofierze.

Pamiętajmy: żyć chwilą obecną jak najdoskonalej.

                                                                                               Chiara lubich

[1] Żyć chwilą obecną jak najdoskonalej, 23.10.1986, Rocca di Papa.

Regulamin(500)