„Chiara Lubich – Miasto – Świat” – wystawę zorganizowaną w Piedicastello Galleries w Trydencie, miejscu narodzin założycielki Focolari, można już zwiedzać wirtualnie. Ekspozycja z powodu pandemii została czasowo zamknięta, a czas jej trwania przedłużono do 2021 r.
Wystawa w Trydencie, która jest częścią wydarzeń związanych z obchodami setnej rocznicy urodzin Chiary Lubich, została umieszczona w internecie, aby móc promować motto tego jubileuszu: „Świętować, aby się spotkać”. Ekspozycja ukazująca za pomocą różnych środków bogatą historię życia Chiary, w rzeczywistości oferuje możliwość „spotkania się” z Chiarą Lubich, bez konieczności przyjazdu do Trydentu osobom z całego świata. Wystawę można zobaczyć na stronie http://mostre.legallerietrento.it/chiaralubich
Data rozpoczynająca wirtualne zwiedzanie wystawy nie była przypadkowa: 13 maja 1944 r. to dzień ważny i dla miasta, i dla Chiary osobiście. Właśnie tego dnia miało miejsce wielkie bombardowanie Trydentu, był to także moment zwrotny dla powstającego Ruchu Focolari. Chiara Lubich wraz z innymi opuściła bombardowane miasto i schroniła się w pobliskim lesie zwanym Gocciadoro. Spędziła w nim całą noc, patrząc na spadające na miasto bomby. „Pamiętam tę noc – napisze wiele lat później – którą spędziłam na otwartej przestrzeni, leżąc na ziemi. Była to noc gwiazd i łez. Gwiazd – ponieważ widziałam, jak gwiazdy przesuwaja się na niebie. Łez – bo płakałam, zdając sobie sprawę, że nie mogę opuścić Trydentu i pójść z rodziną szukać schronienia gdzie indziej. Nie mogłam opuścić moich pierwszych towarzyszek rodzącego się właśnie Ruchu. Wydawało mi się, że Duch Święty podpowiedział mi słowa, których nauczyłam się w szkole: „Omnia vincit Amor”, miłość wszystko zwycięży. Następnego ranka Chiara powiedziała rodzicom o swojej decyzji pozostania w Trydencie, a wkrótce potem wraz ze swoimi pierwszymi towarzyszkami zamieszkałą raz i tak powstała pierwsza wspólnota focolare.
Mały domek, w którym gościło pierwsze focolare, jest jednym z etapów wirtualnej wycieczki po ekspozycji, ukazującej okres od narodzin założycielki Ruchu Focolari w 1920 r. po ekspansję Ruchu w świecie. Na ekspozycji sama Chiara, poprzez filmy i pisma, „opowiada” o sobie: o swoim życiu, kiedy była początkująca nauczycielką, poświęceniu się Bogu 7 grudnia 1943 r., o rozwoju pierwszej wspólnoty focolare; a następnie o okresie letnim 1949 r., czyli czasie nadprzyrodzonego światła, jakie otrzymała, które zapoczątkowało nowe dzieło w Kościele.
Światło i kolory są obecne w ostatniej części podróżowania po ekspozycji, która poprzez słowa i obrazy ukazuje nam doświadczenie jedności, zalążki braterstwa zrodzone z charyzmatu Chiary Lubich, które wciąż się rozwijają, aby przyczyniać się do realizacji tego, co Chiara uważała za „testament” Jezusa: „Aby wszyscy byli jedno” (J 17, 21). „Zrodziliśmy się dla tej strony Ewangelii – pisała Lubich – aby zanosić światu jedność: jedność z Bogiem i jedność z braćmi”. „Świadomi – wyjaśniała – jak wielki jest to program i że tylko Bóg jest w stanie go zrealizować, klęcząc przy ołtarzu, poprosiliśmy Jezusa, aby użył także nas, jeśli takie SA Jego palny, do realizacji tego swego marzenia”.
Marzenie to pojawiło się również tej pamiętanej nocy 13 maja 1944 r.. Wówczas Chiara w obliczu upadku wszystkiego, pełna cierpienia, pośród łez i gwiazd uwierzyła, że „Omnia vincit Amor”, miłość wszystko zwycięży.
Anna Lisa Innocenti
