Kada govorimo o jedinstvu hrišćana, moramo imati na umu da ovaj proces nisu započeli hrišćani iz jedne ili druge Crkve – to je Duh Sveti koji podstiče hrišćane da napreduju ka jedinstvu. To je prvenstveno Božji plan, a nakon toga i naš. Stoga, mi zaista jesmo razboriti i mudri, ako slušajući sledimo Njegov glas koji nam se obraća i govori: učini ovo, uradi ono.

Crkve se sada nalaze na dvema stazama: jedna je izgradnja jedinstva u  ljubavi dijalog milosrđa, tipično za patrijarha Atinagoru i Papu Pavla VI, a zatim dijalog u istini među Crkvama ili grupom Crkava. Bilo bi veoma dobro zadržati ideju milosrđa kao temelj, jer kroz milosrđe uspostavljamo Isusovo prisustvo među nama. Gde su ljubav i milosrđe, tamo je i Bog. Ako se nalazi među nama, On može podstaći i prosvetliti teologe da pronađu načine ujedinjenja i pronalaska jedne jedinstvene istine, koja bi se mogla sagledati iz različitih uglova.

Dakle, šta je potrebno? – Nastaviti pristupom koje su započele Crkve, upustimo se u dijalog ljubavi a na ovoj osnovi takođe, i dijalog u istini, i o istini.

Što se tiče jedinstva celokupnog čovečanstva, vidim da se puno truda ulaže u jedinstvo, a jedan od napora činimo i mi. Osećam da se mnoge barijere moraju srušiti, kada one padnu, mnoge stvari se mogu rešiti. (…) Ako širimo hrišćanstvo i oživimo ga u našim Crkvama, ako budemo svedočili više o Hristu i ukoliko proširimo hrišćanska načela kroz dijalog sa drugim religijama i ljudima dobre volje, izvesno je da ćemo sve više biti jedno. Isus je došao na zemlju da uspostavi univerzalno bratstvo ali samo Bog poznaje svršetak.

Kjara Lubik

(Kjara Lubik, Una spiritualità per la unità dei cristiani (Duhovnost za jedinstvo hrišćana), Città Nuova, 2020, str. 122-123)