Al ruim vijftig jaar kan je in België elk jaar terecht op de Mariapolis. Een meerdaagse (meestal zomer)bijeenkomst waar je de hele ‘familie’ treft: jong en oud, mensen van verschillende culturen en overtuigingen, gelovigen en ‘zoekers’, alleenstaanden, gezinnen. Een kans om weer op adem te komen na een druk werkjaar, een oefenterrein voor het opbouwen van diepmenselijke relaties en zo het “Essentiële” weer centraal te stellen in het leven.

Op het programma: natuurwandelingen, een dagelijks verdiepingsmoment en een eucharistieviering, ruimte voor uitwisseling, workshops rond verschillende thema’s, sport en spel.

Een samenleving in miniatuur waar authentieke broederlijkheid heerst en de evangelische liefde voor elkaar de enige leefregel is.

Oorsprong

De Mariapolis zijn ontstaan zonder een voorafgaand project. In 1949 bracht Chiara Lubich met enkele vriendinnen een vakantieperiode door in de Dolomieten. Het jaar daarop kwamen ook enkele leden van de gemeenschap die rond het focolare ontstaan was daar op vakantie. En elk jaar groeide het aantal deelnemers aan die vakantie in de sfeer van de evangelische liefde, een vakantie in nieuwe stijl.

Zo is de Mariapolis ontstaan: een plaats maar mensen van alle leeftijd, sociale afkomst of overtuiging samenkomen voor enkele dagen van rust en herbronning. In 1959 duurde de Mariapolis drie maanden en er kwamen 10.000 deelnemers uit verschillende Europese landen. In de jaren zestig vermenigvuldigden die bijeenkomsten zich in Italië, in Europa en later ins Afrika en Azië…

Volgens de landen en culturen krijgt de Mariapolis een andere kleur, maar er is een gemeenschappelijke factor: de deelnemers, als ze christen zijn, proberen de waarden die het evangelie voorstelt in praktijk te brengen, of het ideaal van de broederlijkheid te beleven als ze andere overtuigingen hebben.