In 1943, terwijl de Tweede Wereldoorlog volop woedt, brengt de ontdekking dat God Liefde is voor Chiara Lubich (1920-2008) en haar vriendinnen een totale ommekeer in hun leven. Ze vinden in het evangelie een onuitputtelijke inspiratiebron om Gods liefde te beantwoorden, en zo Christus in hun te laten groeien. De evangelische frisheid die ze brengen zal zich vlug verspreiden. Een aantal zinnen uit het evangelie worden de pijlers van de eerste gemeenschap: “Alles wat je voor de minste van mijn broeders hebt gedaan, heb je voor mij gedaan” (Mt 25,40), “Want waar er twee of drie in mijn naam bijeen zijn, daar ben Ik in hun midden” (Mt 18,20), “Heb elkaar lief zoals ik jullie heb lief gehad”, en als het centrale merkteken, de tekst van Johannes met het testament van Jezus: “Vader, mogen allen één zijn” (Joh 17,21). Chiara ontdekt in de gekruisigde en verlaten Jezus de grootste maat van liefde, de maat die alle verdeeldheid kan herstellen. Een nieuwe weg tekent zich af voor Kerk en samenleving.

Verspreiding

Na de oorlog verspreidt dit nieuwe leven zich over heel Italië en vrij vlug ook over de rest van Europa. Vanaf 1958 vinden we de focolarini in Amerika, daarna in Afrika, Azië en Australië. Overal vindt dezelfde evangelische ‘revolutie’ plaats: mannen, vrouwen, jongeren en ouderen, priesters, religieuzen en leken, voelen zich aangesproken door de woorden van Jezus en worden daar waar ze leven bruggenbouwers, mensen van dialoog. In 1962 krijgt de Focolarebeweging de officiële goedkeuring van de katholieke Kerk. Nu is de beweging in 180 landen aanwezig en is ze voor ontelbare mensen een bron van inspiratie.

In België

In 1958, het jaar van de Wereldtentoonstelling, komt Chiara naar Brussel en opent daar de eerste focolareleefgemeenschap buiten Italië, in het hart van Europa. In die periode nemen enkele Belgen deel aan de grote zomerbijeenkomst in de Dolomieten, die Mariapolis genoemd wordt. Ook Phil Bosmans (stichter van Bond zonder Naam) en Pater Werenfried Van Straaten (stichter van Kerk in Nood) zijn getroffen door de vitaliteit van de nieuwe beweging. Van Straaten nodigt enkele focolarini uit om te komen werken in zijn ateliers in Tongerlo en er de geest van wederzijdse liefde te brengen.

In 1962 neemt Chiara deel aan de eerste landelijke bijeenkomst voor België. Tamelijk vlug verspreidt de Spiritualiteit van Eenheid zich in de verschillende streken. Mensen van allerlei achtergrond laten zich inspireren door dit evangelisch ideaal voor hun inzet in de maatschappij.

De Spiritualiteit van Eenheid verspreidt zich in de verschillende streken, bij jong en oud, onder gezinnen, religieuzen en priesters. Mensen van allerlei achtergrond laten zich inspireren door dit evangelisch ideaal voor hun inzet in de maatschappij.

Vanaf 1990 is het focolarestadje Mariapolis Vita’, in Rotselaar bij Leuven, de plaats bij uitstek waar de leden van de beweging in België getuigen van hun leven vanuit de spiritualiteit.

Momenteel telt de Focolarebeweging in België ongeveer 500 geëngageerde leden naast talrijke vrienden en sympathisanten.

Leefgemeenschappen          

De focolares maken het hart uit van de beweging: kleine leefgemeenschappen van een viertal mannen of vrouwen, ongehuwd en aan God gewijd, in een diepe spirituele eenheid met gehuwden die ook godgewijd zijn. Ze leven naar het model van het gezin van Nazareth, midden in de wereld. Een nieuwe lekenroeping is geboren in de Kerk: vanuit de wederzijdse liefde voor elkaar een levend getuigenis zijn van de aanwezigheid van God.

Rond de focolares ontstaan kernen van mensen die zich door de spiritualiteit laten inspireren in hun dagelijks leven. Iedereen kan immers in zijn omgeving zijn steentje bijdragen voor een wereldwijde broederschap.