In de pijnlijke situatie waarin Oekraïne zich bevindt, met zoveel doden en gewonden, “stromen van tranen en bloed” – zoals paus Franciscus ze noemde tijdens het Angelusgebed op 6 maart – miljoenen vluchtelingen in enkele dagen tijd, eindeloze verwoestingen, alomtegenwoordig lijden en angst, zijn onze gemeenschappen betrokken bij concrete hulp, gebed en alles wat de creativiteit van de liefde in actie brengt. We weten dat we maar kleine druppels zijn in een oceaan van nood, maar verenigd met zovele andere druppels van gewone mensen en humanitaire organisaties in Oost-Europa rond Oekraïne en in heel Europa, toch zinvol bijdragen.

Ons hart doet pijn bij de stroom Oekraïense vluchtelingen, maar ook in Rusland, Wit-Rusland en Moldavië is lijden en spanning aanwezig. We voelen dat onze taak om een beetje liefde, vrede en hoop te geven, belangrijk is omdat het het evangelie herhaalt: “Geef en u zal gegeven worden”, “Ik was een vreemdeling en u verwelkomde mij”, en we kunnen er aan toevoegen: “Ik was wanhopig en u gaf mij hoop”.

In onze kleine gemeenschappen verspreid over deze landen, trachten wij te zorgen voor nabijheid over grenzen heen, luisteren we naar hen die bang zijn, naar hen die een echtgenoot, een vriend, een broer onder de soldaten hebben, en naar hen die bang zijn om opgeroepen te worden. In Rusland worden de sancties voelbaar voor de bevolking, de inflatie stijgt, er gaan banen verloren, er is een tekort aan medicijnen. Tot in Wit-Rusland en Moldavië heerst de psychose van een aankomende oorlog.

Giften kunnen online worden gedaan op het volgende adres:

AMU Action pour un Monde uni Luxembourg,

via Digicash of Paypal : https://amu.lu/amu/noussoutenir

of door overschrijving op de rekening van ENS:

BE 027360 6722 8340, Olivierstraat 97, 3110 Rotselaar

mededeling: Oekraïne

of AMU: BIL(BIC: BILLULL) : LU140021134909000000 ; CCP(BIC: CCPLLULL) : LU831111128763440000

De Europese landen hebben de deuren geopend om vluchtelingen op te vangen. Polen blijft voorop lopen bij deze opvang: in de eerste 15 dagen van het conflict zijn meer dan een miljoen mensen opgevangen, terwijl landen als Hongarije, Slowakije, Roemenië, Moldavië en Tsjechië elk al meer dan honderdduizend vluchtelingen opnamen.

Wij werken ofwel binnen bestaande organisaties, zoals Caritas, of in het kader van het vrijwilligerswerk dat door de verschillende staten wordt georganiseerd, of via onze organisaties en ‘focolarestadjes’ en ook individueel.

In Polen waar het aantal vluchtelingen het grootst is, is het ontroerend vast te stellen dat er geen vluchtelingenkampen zijn, iedereen is ondergebracht in particuliere woningen of openbare structuren. Daar zijn onze lokale gemeenschappen betrokken bij acties die door Caritas en door de gemeenten worden gecoördineerd. Wij hebben een rekening geopend om giften in te zamelen, hetzij rechtstreeks voor Oekraïne, hetzij voor vluchtelingen in de buurlanden. Er is een team opgezet om alles te coördineren.

Het ‘focolarestadje’ in Polen was beschikbaar om 25 kinderen uit een Oekraïens weeshuis op te vangen samen met hun opvoeders. In elke kamer lag op het bed een knuffel klaar met snoepjes. Kinderen van de gezinnen uit de plaatselijke gemeenschap hebben speelgoed bijeengebracht. De kleuterschool van het ‘stadje’ kan de kleinsten helpen om weer ontspannen te leven.bijeengebracht

In de Tsjechische Republiek hebben wij ons opleidingscentrum geopend om een groep doven met spraakmoeilijkheden uit Oekraïne te verwelkomen.

In Slowakije zijn mensen naar de grens getrokken om vluchtelingen die verder naar het Westen willen, tijdelijk op te vangen. Een van ons, die als verpleegster in een psychiatrisch ziekenhuis werkt en een lange ervaring heeft, is naar de Oekraïens-Slowaakse grens gegaan om hulp te bieden aan mensen die getraumatiseerd zijn door de oorlog.

Een andere woont in een stad aan de grens met Oekraïne, in Kosice. ‘s Avonds gaat zij met een vriend naar het station om mensen op te nemen die een nacht rust nodig hebben voordat zij hun reis voortzetten naar Polen, Tsjechië ….

In Moldavië vangen een pater samen met de bisschop vluchtelingen op die de grens van dit zeer arme land oversteken om naar Roemenië of West-Europa te gaan. Daar werken we samen met leden van andere bewegingen (zoals de Neo-catechumenen). In afwachting van een nieuwe groep van een dertigtal mensen, moeders en kinderen, schreef deze pater ons: “Op 1 maart om 17.00 uur kwam er een telefoontje: ‘Zijn jullie klaar om 80 mensen op te vangen die uit Kiev gevlucht zijn?’ We gingen meteen aan de slag. We pakten alles bijeen wat we hadden: matrassen, dekens, slaapzakken en we vulden onze schoollokalen. De vluchtelingen kwamen de volgende dag aan. Het waren verbijsterde mensen, getraumatiseerd door de bommen die op de daken van huizen terecht kwamen, maar blij waren dat ze nog leefden. Onder hen waren ongeveer 20 kinderen van de leeftijd van vijf dagen tot een jaar. Onze dokter wijdde zich met hart en ziel aan deze kinderen. Ze ging ook medicijnen voor hen kopen met haar eigen geld. De dag daarna kwam een oude man naar een van ons toe, stopte een handvol geld in haar hand en vertrok. Geen tijd om zelfs zijn naam te vragen. Het was 4000 euro.

Tijdens de week van 20 maart is er in het ‘focolarestadje’ Mariënkroon in Nederland een groep van 40 Oekraïense vluchtelingen aangekomen. Onder hen zijn er ook 11 minderjarigen tussen 1,5 en 17 jaar. De Focolarebeweging zal er noodopvang bieden en faciliteert het werk van de gemeente Heusden en Vluchtelingenwerk.

In het ‘focolarestadje Vita’ in België, van waaruit de hulp aan slachtoffers van de overstromingen van juli 2021 in Wallonië ook verdergaat, komen geregeld Oekraïense vluchtelingen langs in het tweedehandswinkeltje FagotTof. In Antwerpen en elders worden vluchtelingen door mensen van de Focolaregemeenschap geholpen bij het inrichten van een woning en begeleid in de administratieve procedure. In Luxemburg werden door verschillende acties meer dan 10.000 euro verzameld en voor de vluchtelingenhulp doorgegeven.

Toen de oorlog was uitgebroken, belden mensen uit de plaatselijke gemeenschap dicht bij de Slowaakse en Poolse grens, en dus ver van Kiev, het focolare in Kiev op om hen op de hoogte te brengen dat er op nauwelijks 70 km van de hoofdstad werd geschoten en ze raadden hen aan om Kiev te verlaten omdat ze allemaal buitenlanders waren. In de hoofdstad is er geen grote Focolaregemeenschap, maar deze vrouwen blijven zich nu vanaan de grens inzetten via Caritas en blijven mensen steunen met telefoontjes, organiseren concrete hulp en zoeken naar gastvrije opvang buiten Oekraïne. Vooral door verdriet te delen, en te luisteren ook als ze geen onmiddellijke oplossing kunnen aanreiken, helpen ze hen om niet haatdragend te zijn, moedigen ze aan te geloven in de liefde van God, zelfs in deze tragische situatie.

Soms rijst de vraag: Waarom laat God die liefde is dit toe? De gebeden van ontelbare mensen over de hele wereld, doet het geloof standhouden dat God de roep van de mensheid in dit deel van Europa zal verhoren. Nee, de Verenigde wereld is geen utopie, want Jezus heeft er zijn leven voor gegeven, en wij willen dit lijden op ons nemen, voor de wedergeboorte van een nieuwe aarde, waar wij ons allen kinderen van één Vader mogen voelen.