Eerste TV-film over Chiara Lubich

 

De film over Chiara en het Focolare-debuut wordt in het najaar uitgezonden op RAI UNO, de belangrijkste nationale televisiezender van Italië.

“Kan gelijk welk meisje de wereld veranderen met alleen de kracht van haar droom en geloof?” – Dit is de sleutel waarmee de Italiaanse regisseur Giacomo Campiotti het verhaal zal vertellen van Chiara Lubich, een jonge onderwijzeres uit Trente, iets meer dan twintig jaar oud, die de wanhoop en noden van de mensen van haar stad deelt, als gevolg van de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog. Ze voelt zich geroepen om een meer menselijke wereld op te bouwen, een meer verenigde wereld. In die tijd stelde ze zich ten doel om bruggen te slaan tussen mensen, ongeacht hun cultuur, natie of religie.

Het wordt een biografische tv-film, de allereerste televisietranspositie van Chiara Lubich. Deze film zal zich richten op de beginjaren, tussen 1943 en 1950. Het is een coproductie tussen Rai Fiction en Casanova Multimedia, geproduceerd door Luca Barbareschi. Chiara wordt gespeeld door een bekende Italiaanse actrice, Cristiana Capotondi; Sofia Panizzi en Valentina Ghelfi zitten ook in de cast. Het schieten begint over een paar dagen in Trentino, met beelden vanuit die “tijden van oorlog toen alles uit elkaar viel” en alleen God over bleef, zoals Chiara zelf zegt in een van de allereerste verhalen van de geboorte van Focolare.

“De kracht van een figuur als die van Chiara vandaag – zo staat in het persbericht – is ons de andere te laten zien als een mogelijkheid, een geschenk, met een zaadje van waarheid dat gewaardeerd en bemind kan worden, hoe ver weg het ook is. Universele broederschap is een voorwaarde voor dialoog en vrede. Chiara’s boodschap behoort niet alleen tot de katholieke wereld en haar figuur draagt bij aan de valorisatie van de vrouw en haar rol ook en vooral buiten de kerkelijke instelling. »

Dit zal dan het verhaal zijn van de allereerste jaren, de oprichtingsjaren, waarin Chiara de weg begrijpt dat God haar vraagt te nemen. Ze zal worden gevolgd door een steeds grotere groep mensen uit Italië die de wegen van de hele wereld zullen bereizen. Maar het zal ook een reis zijn in de historische, sociale en kerkelijke context waarin Chiara leeft, dat wil zeggen die van de Tweede Wereldoorlog, van de allereerste naoorlogse jaren en van de vooroorlogse fermenten die de katholieken in beroering brengen.

De regisseur en de auteurs hebben ook het verlangen om “het revolutionaire jonge meisje te laten zien, dat alles deelt met hen die het nodig hebben – we lezen in “notizia ANSA” van 27 juli – omdat ze het Evangelie leest zonder de aanwezigheid van een priester; ze wordt zo gevaarlijk voor de maatschappij van die tijd dat ze gedwongen wordt verantwoording af te leggen over haar werk in het Heilig Officie en de moeilijkste test van haar leven te doorstaan wanneer ze gevraagd wordt de leiding van Focolare te verlaten. Onmogelijk echter om de steeds groter wordende cirkels die de steen die ze in de vijver gooide te stoppen, zodat toen Paulus VI haar jaren later herkent, de Focolarebeweging al over de hele wereld was verspreid”.

Lees ook