De zalige Chiara Luce Badano werd geboren op 29 oktober 1971. Ze zou dus vandaag 50 jaar hebben. Chiara Luce is voor duizenden jongeren een voorbeeld voor het leven geworden.

Foto: Fondazione Chiara Badano

Chiara was nog geen 19 jaar oud; “Luce” was de naam die Chiara Lubich haar gaf en haar toewenste overal het licht te dragen dat Gods liefde brengt. Toen zij nog maar een tiener was, had zij het Ideaal van de Eenheid leren kennen en was zij een Gen geworden, de jongerengeneratie van de Focolarebeweging. Altijd attent voor anderen, leefde zij haar jeugd als een normaal meisje en had zich misschien nooit kunnen voorstellen dat zij op slechts 17-jarige leeftijd zou worden geconfronteerd met een ziekte: een zeer ernstige ziekte.

Als Chiara Luce nu nog zou leven, waar zou ze dan haar leven aan gewijd hebben? Dit is een vraag die velen van ons zich stellen, omdat wij het gevoel hebben dat ze dicht bij ons staat, één van ons is, gisteren en vandaag.

Wij vroegen het aan drie van haar naaste vrienden, Chicca en Franz Coriasco en Cristina Cuneo van de Fondazione Chiara Badano.

“Op grond van wat wij met haar hebben meegemaakt, kunnen we ons voorstellen dat ze een volstrekt normale vrouw zou zijn,” zegt Chicca, “maar in het besef dat men door het evangelie en het eenheidsideaal van Chiara Lubich te beleven, grootse dingen kan doen.”

Wat zou belangrijk voor haar zijn? “Wij geloven dat het juist de jongeren van vandaag zijn die deze vraag kunnen beantwoorden, benadrukt Cristina. Een van de laatste boodschappen van Chiara Badano, in feite bijna een testament, was dat zij de fakkel “zoals bij de Olympische Spelen” aan de jongeren zou “overhandigen”. Zoals zovele anderen doen, door hun concrete inzet om ongelijkheden en sociale onrechtvaardigheden te verminderen, voor het milieu te zorgen, het algemeen welzijn te beschermen, in de meest pijnlijke situaties van elke context, en des te meer in deze periode van pandemische noodsituaties. Om open wonden te helen, kortom, zoals zij haar hele leven heeft geprobeerd te doen: op kleine schaal, maar altijd heel concreet.

Een dagelijkse afspraak met haar en vele anderen over de hele wereld, was de Time-out: elke dag om twaalf uur stopten we om vredeop de hele wereld te vragen. Dit was voor haar een fundamentele urgentie.”

De Kerk heeft op 25 september 2010 Chiara Luce Badano zalig verklaard, nadat zij het wonder van de genezing van een jongen uit Triëst (Italië) had erkend.

Lorenzo Russo – focolare.org