“Gesprekken op de Middelberg” op zaterdag 18 mei: integrale ecologie

 

Verslag over een inspirerende ochtend

Een honderdtal personen van alle leeftijden, waaronder veel jongvolwassenen, woonden de bijeenkomst op zaterdagochtend 18 mei bij in het Centrum Eenheid in Rotselaar. In een eerste bijdrage schetste Samuel Mattern, doctor in de landbouwkundige en biologische wetenschappen, het kader van dit forum: een sobere maar positief op de toekomst georiënteerde visie op onze planeet. Hij benadrukte de dringende noodzaak om het tempo en de consumptie te vertragen, zoals Paus Franciscus benadrukt in zijn encycliek Laudato Si’: “Soberheid die bewust en in vrijheid beleefd wordt, werkt bevrijdend. Het is geen minder leven, het is geen lage levensintensiteit, maar wel totaal het tegenovergestelde.” (Paus Franciscus, Laudato Si’, 2015)

Alle toespraken van de ochtend brachten dit diepe verantwoordelijkheidsgevoel over waartoe God ons vandaag dringend uitnodigt. Alexis Versele, architect en onderzoeker, omschreef een aantal valkuilen bij het beantwoorden van de ecologische uitdagingen: enerzijds de fundamentalistische benadering die van de natuur een idool maakt en die agressie en polarisatie dreigt uit te lokken, anderzijds het absolute vertrouwen in technologische oplossingen en de daaruit voortvloeiende weigering om collectief  verantwoordelijkheid op te nemen, of nog:  een elitaire benadering die de sociaal zwaksten treft.

Ellen Van Stichel, theologe, gaf een kort overzicht van de encycliek Laudato Si’. In deze encycliek wordt de nadruk gelegd op het intrinsieke verband tussen natuurbescherming en de strijd tegen armoede en onrechtvaardigheid. De milieucrisis is “een teken van de tijd”, schrijft de Paus in zijn encycliek. Het vereist een moedige analyse, maar dan wel in het licht van het evangelie. Het is tijd voor een echte “ecologische bekering”, zowel op persoonlijk als op structureel vlak. Om dit te bereiken is de motivatie die uit een spiritualiteit kan geput worden, essentieel.

Bart Benats, priester, schetste de visie van Chiara Lubich. Zij zag de schepping als een harmonieus geheel waarvan mens en natuur deel uitmaken, in Gods plan van liefde. In een tekst uit de zomer van 1949 schrijft ze: “Ik voel dat ik geschapen ben als een geschenk voor mijn naasten en zij als een geschenk van God voor mij. Zoals de Vader van de Drie-eenheid alles is voor de Zoon en de Zoon alles is voor de Vader. Op aarde staat alles in een liefdevolle relatie met alles: alles is met elkaar verbonden. Er is Liefde voor nodig om de band van liefde te ontdekken die er tussen de schepsels bestaat.”

Daarna werden verschillende goede praktijkvoorbeelden voorgesteld. De leden van een jong gezin getuigden over de ecologisch bewuste keuzes die zij maken. Architecte Laurence Parrein stelde een project voor van fotovoltaïsche panelen voor een weeshuis in Oeganda. Guillaume Berlemont vertelde over zijn startup WeCircular voor de recyclage van sigarettenpeuken. Alexis Versele richt zich als architect op duurzaam en inclusief bouwen.

Een boeiend luik vragen en antwoorden sloot het programma af.

 

Lees ook