Dit jaar gingen we op kampeervakantie. Zaterdagavond nadat we onze tenten hadden opgezet, bleek dat we brood waren vergeten mee te nemen.

Ik was teleurgesteld en zelfs een beetje boos. Wat dom dacht ik, wat doen we nu tot maandag?

De camping was ver van de winkels. Ik voelde dat ik een stap moest zetten om niet stil

te blijven staan bij de teleurstelling en ook om niemand te veroordelen. Ik probeerde om juist een stap te zetten in de liefde voor ieder om mij heen.

Zondagochtend kregen we bezoek: twee van onze vrienden kwamen een hele zak belegde broodjes brengen die over waren van hun picknick van de dag ervoor. Wat een verrassing!