Na de Algemene Vergadering van de Focolarebeweging begin 2021 is de Abbà-school (Studiecentrum van de Focolarebeweging) weer van start gegaan met een nieuwe samenstelling. Om hier meer over te weten te komen, hebben we een gesprek gehad met de directeur van het instituut, monseigneur Piero Coda, voormalig decaan van het Instituut van de Sophia Universiteit in Loppiano (Italië), die onlangs door paus Franciscus is benoemd tot secretaris-generaal van de Internationale Theologische Commissie.

U maakte deel uit van de eerste groep die door Chiara Lubich bijeen werd geroepen om de Abbà School te vormen in 1989: wat waren de doelstellingen van deze studiegroep? Wat was uw intellectuele en spirituele ervaring in het contact met het denken en het leven van Chiara Lubich?

Het was zeker een bijzondere genade die mij ertoe bracht om in 1989 deel te nemen aan de lancering van dit project, samen met Monseigneur Klaus Hemmerle, vóór de officiële opening van de Abbà-school in het jaar daarop, in 1990. De doelstelling die Chiara Lubich vanaf het begin aan dit Studiecentrum heeft toevertrouwd, was de theologische, culturele en sociale implicaties van het charisma van de eenheid te schetsen, uitgaande van de mystieke intuïties van wat men het “Paradijs van 1949” heeft genoemd. Maar bovenal ging het om een doorleefde en gedeelde ervaring van het Evangelie van Jezus in het licht dat voortvloeit uit het charisma als gave van God.

De theologie die ik beoefen is buitengewoon verrijkt door deze dialoog, die niet alleen intermenselijk maar ook interdisciplinair is.

De Abbà School heeft onlangs een nieuwe ontwikkeling doorgemaakt, en u bent er in maart 2021 directeur geworden. Kunt u ons vertellen over deze nieuwe ontwikkeling?

De Abbà School is nu meer dan 30 jaar oud. Tot 2004, was Chiara’s aanwezigheid constant en zeer waardevol. Vervolgens werden groepen van verschillende disciplines rond haar leden gevormd: psychologie, sociologie, politiek, economie, natuurwetenschappen, kunst, dialoog… momenteel meer dan 300 mensen over de hele wereld.

Na de Algemene Vergadering van de Focolarebeweging in februari 2021 en als resultaat van een proces van gemeenschapsonderscheiding, zijn vier richtingen bepaald. Een eerste groep wordt gevormd door hen die zich toeleggen op de specifieke studie van de charismatische en culturele betekenis van de ervaring van het “Paradijs van 1949”. Een tweede groep zet zich in om dit erfgoed van licht en leer door te geven aan nieuwe generaties: een groep van 27 jonge onderzoekers uit de hele wereld, bekwaam in verschillende disciplines. De derde groep wil onderzoeksprojecten uitvoeren die geïnspireerd zijn door het charisma en ten dienste staan van de Focolarebeweging. De vierde groep tenslotte bestaat uit personen die gespecialiseerd zijn in een discipline en een internationale roeping hebben.

Welke projecten heb je in gedachten voor de toekomst?

Wij proberen samen te bepalen wat wij moeten doen en hoe het te doen. Er komen al interessante dingen naar voren. De eerste bestaat erin vorm te geven aan een “lexicon” van het leven van de eenheid: een soort vademecum waarin de kernideeën van het charisma van de eenheid op universele wijze worden gepresenteerd.

Een tweede zaak is, vanuit de eigenheid van het charisma, een bijdrage te leveren aan de synodale reis van de Kerk die paus Franciscus zojuist heeft ingezet. Wij geloven dat hier iets belangrijks aan de hand is: omdat Chiara in 1949 zei dat de “Ziel” – dit nieuwe subject, zowel persoonlijk als gemeenschappelijk, dat geboren is uit het pact van de eenheid – zich aandient met “de kenmerken van de Kerk”, opgenomen wordt in de boezem van de Drie-eenheid en een “groep” vormt die in beweging is.

Dan zijn er de grote antropologische thema’s die onze tijd op de proef stellen: met name de verhoudingen tussen mensen, tussen mannen en vrouwen en tussen verschillende culturen. En tenslotte, de relaties tussen religies.

Uit het artikel van Carlos Mana, focolare.org