Een eeuw is nog niet voorbijgegaan sinds de laatste wereldoorlog en het lijkt er vandaag op dat Europa op de één of andere manier al de uitdaging heeft verloren die ze aan het begin was. Toneel van twee wereldconflicten met miljoenen doden, veel steden en gemeenschappen verwoest, ontwikkelde het oude continent zich in de jaren vijftig tot een onverwachte heropstanding. De grondleggers van de huidige Europese Unie hadden voorbij de specifieke belangen van elk land gezien en groots gezien: een gemeenschap van volkeren die op een bepaalde manier een toekomst van vrede en een economische renaissance kon plannen.

Over Europa spraken we met Maria Voce, voorzitter van de Focolarebeweging. Een interview, met negen vragen,  ter gelegenheid van de Europese Mariapolis die de komende maanden juli en augustus zal plaatsvinden in Tonadico in de regio Trento (Italië).

In een openhartige en open dialoog werkt het interview zich door thema’s met betrekking tot politiek, jongeren, het getuigenis van de hedendaagse christenen, het Europa dat we willen, en welke betekenis de Europese Mariapolis kan hebben.

De diversiteit tussen de gemeenschappen van de verschillende mensen is een waarde, zegt Maria Voce, en we moeten niet toegeven aan het verlangen naar soevereiniteit en nationalisme. In de Mariapolis wordt diversiteit precies een verrijking voor iedereen. Het wordt een moment waarop iedereen zijn eigen rijkdom en cultuur kan manifesteren. “En als iedereen zich ertoe verbindt om dit te doen”, vervolgt Maria Voce, “zal niemand de behoefte voelen om zijn eigen identiteit op te eisen omdat zijn eigen identiteit wordt erkend, gewaardeerd en verrijkt in eenheid”. En dit is wat de Europese Mariapolis kan betekenen voor de deelnemers, om samen te bereiken wat Chiara Lubich in 2004 opnieuw zei: “De hoogste waardigheid voor de mensheid zou zijn dat je je niet voelt als een groep mensen die regelmatig in conflict zijn met elkaar, maar door de wederzijdse liefde, één enkel volk, verrijkt door de diversiteit van elk en om die reden, bewaker in eenheid van de verschillende identiteiten “.

Een ander punt dat wordt aangeraakt, is de aanwezigheid van jonge mensen in de huidige samenleving en hun vrij zwakke deelname aan het politieke leven. Maria Voce twijfelt niet aan de jongeren en geeft waarde aan de getuigenissen van velen van hen, die momenteel invloed hebben. Bijvoorbeeld op het gebied van ecologie. Nieuwe generaties die zich engageren “voor projecten die betrekking hebben op het welzijn van de mensheid en niet op de urgentie van de dag, en projecten die een concreet leven vereisen en die een authenticiteit in het leven vertonen”, zegt de president van de Focolare. De missie van christenen is moeilijk, maar ze kunnen de waarden van solidariteit, broederschap, liefde voor iedereen die in een precaire situatie leeft, doorgeven door een coherent leven in het licht van het evangelie.

Onder de vragen was er ook ene met betrekking tot haar eigen ontmoeting met de spiritualiteit van de eenheid. Dat gebeurde in Rome tijdens haar universitaire jaren en was daarom ook haar eerste ervaring van de Mariapolis, waarvan we hebben ontdekt dat het gebeurde in ’59, in de valleien van de Dolomieten, waar ze Chiara Lubich leerde kennen. Maria Voce was getuige van de menigte mensen die elk jaar deze betoverende plaatsen overspoelden. De grootse variatie van mensen die, door het feit dat ze persoonlijk de wederzijdse liefde en broederschap ervoeren, het gebed van Jezus realiseerden, “Moge allen één zijn’.

De antwoord op de laatste vraag i.v.m. haar droom voor Europa : “Mijn hoop voor Europa is dat het zijn schoonheid en zijn roeping kan ontdekken: verenigde volkeren die elkaar herkennen, gemeenschappelijke principes, gemeenschappelijke waarden. De geschiedenis van een volk is ook mijn verhaal. De geschiedenis van elk volk van Europa is ook mijn verhaal, het maakt deel uit van mijn verhaal, het leeft in mijn verhaal ”.