Een stille schreeuw tegen leed en onrecht

Zou ik me op een afstand houden?

Me van je losmaken?

Nee, dat kan ik niet!

Niet wanneer ik het verdriet van je volk verneem

Niet wanneer ik je zie bezwijken, vallen, tot as herleid

Niet wanneer ik denk aan de wreedheid van de enen en de lafheid van de anderen

Mijn volk wordt afgeslacht

Mijn volk wordt levend onder het puin bedolven

Mijn volk verzet zich niet meer, het ondergaat.

Het ondergaat haat, onmenselijk geweld, de hel op aarde

Al vijftig jaar verkeert het in doodsnood

De afgrond lijkt bodemloos – nóg meer, nog grimmiger geweld, meer trauma’s

Wat blijft er over?

Een volk dat ‘waarom’ schreeuwt

Een volk dat zijn kruis draagt

Een volk dat standhoudt in het geloof

Myriam Barbara-Ziade,

van Libanese afkomst

heeft in 1990, na 15 jaar oorlog, haar land verlaten

Vertaald door Hilde Baccarne