Ochtend over Maria met pater Fabio Ciardi, OMI, en het Focolare van Luxemburg
Auteur: Isabelle Scart (artikel oorspronkelijk gepubliceerd op de website van het Aartsbisdom Luxemburg)
Als we het hebben over de bijeenkomst van zaterdag 8 februari 2025, is het eerste woord dat bij me opkomt ‘licht’. Het licht van de zon in de zaal, op een uitzonderlijke dag midden in een grijze winter, het licht in de ogen van de deelnemers, onder wie aartsbisschop Fernand Franck, emeritus-aartsbisschop van Luxemburg, en het licht van de teksten van Chiara Lubich (1920-2008) die als kader dienden voor de discussies (zie hieronder). Voorgedragen door pater Fabio Ciardi, Oblate van Maria Onbevlekt Ontvangen (OMI), zijn deze paar zinnen van de Dienares van God en stichter van de Focolarebeweging perfect om onze meditaties te begeleiden voor het Jubileum van 400 jaar devotie tot Maria, Troosteres van de Bedroefden.
“Zich verheffen tot de hoogste contemplatie terwijl men in de wereld blijft, zich verliezen in de menigte zodat deze doordrenkt raakt van God, paden van licht uitstippelen in de menigte”. Natuurlijk is het monastieke leven prachtig, maar het is niet voor iedereen weggelegd. Pater Fabio ontwikkelt het gedachtegoed van Chiara Lubich, met wie hij enkele jaren heeft samengewerkt: “Maria is in de hoogste contemplatie, maar ze bleef temidden van iedereen. Ze mengde zich onder de menigte. Ze was aanwezig in het Cenakel, één van de velen. Maria brengt Jezus naar haar nicht Elisabeth. Voor de Wijzen neemt ze Jezus op schoot en wordt de Troon der Wijsheid. In Kanaän toont ze haar nabijheid tot de mensen. Ze let op alles en merkt op dat de wijn ontbreekt. Maria’s contemplatie gaat niet verloren in de wolken,” benadrukt pater Fabio. Ze is vindingrijk en heeft aandacht voor anderen.
En hoe zit het met ons? Om als Maria te zijn, moeten we worden zoals zij. “Maar dat gaat veel verder dan devotie! Je moet leven zoals zij, in contemplatie, maar altijd heel actief. (…) Zing de litanieën en probeer ze te imiteren in wat ze zeggen over Maria’s goedheid”.
Na een meditatietijd volgen vier getuigenissen, vier eenvoudige ervaringen uit het dagelijks leven die elk van de deelnemers raken. Daarna werd Mgr. Franck uitgenodigd om enkele woorden te zeggen. Hij vertelt hoe op een dag tijdens de viering van het feest van Onze Lieve Vrouw Troosteres van de Bedroefden zijn oor het slotgebed veranderde. De tekst luidt “Laten we met Maria onder het kruis staan”, maar Mgr. Franck hoorde “Laten we in Maria onder het kruis staan”. Het is een programma voor elke dag, legt hij uit. Breng alles naar Jezus, die aanvaardt wat we tegen hem zeggen alsof het Maria is die het tegen hem zegt.”
Aan het einde van de ochtend gaf een aantal vragen pater Fabio de gelegenheid om zijn commentaar te verfijnen en af te ronden: “We kunnen Jezus ontvangen in al zijn aanwezigheden, en misschien vooral de aanwezigheid van Jezus onder ons ontdekken en cultiveren.”
Isabelle Scart