Met de jongeren van Together4Peace leven we volgende slogan: DON’T STOP, nooit opgeven. Dit probeer ik te leven in het leven van alle dagen.

Vorig jaar is er in de maand december een meisje in onze klas gekomen. Ze sprak noch Frans noch Engels. Op een dag tijdens de turnles speelden we badminton. Ik heb opgemerkt dat er een probleem was. Zij begreep niet wat ze moest doen en het meisje dat met haar speelde, bespotte haar. En ik heb gezien dat daarop al de andere leerlingen haar bespotten.

Ik had het moeilijk met deze situatie en ik voelde in mezelf God die me een duw gaf om te handelen, om niet te doen zoals de anderen en tegen de stroom in te gaan. Het heeft me veel moed gevraagd om dit te doen. Ik ben dan naar haar toe gegaan. Ik heb gemerkt dat de andere leerlingen verwonderd waren door mijn houding, maar dat gaf niet, beminnen was voor mij het belangrijkste.

Ik heb de plaats van haar partner ingenomen en ik heb getracht het meisje te bemoedigen om verder te spelen. Met gebaren heb ik geprobeerd om me te doen begrijpen en uiteindelijk hebben we ons goed geamuseerd.

Naya