Jan Paweł II był wielkim przyjacielem Ruchu Focolari i jej założycielki Chiary Lubich. Dawał temu wyraz podczas różnych audiencji i spotkań Ruchu, w których uczestniczył.
[…] Kiedyś uczestnicząc w spotkaniu rodzin Ruchu, w czasie kiedy Encyklika „Humanae vitae” była krytykowana, poruszyły go usłyszane tam świadectwa. Powiedział z podziwem: „Widzę małżonków zdolnych do życia według Encykliki „Humanae vitae”.
Jan Paweł II widział w Ruchu Focolari jeden z przejawów wiosny Kościoła. Jego odniesienie do Ruchu było zawsze bardzo serdeczne, pełne otwartości, widział w jego duchowości tchnienie Ducha Świętego.
W latach 80. Jan Paweł II uczestniczył w najważniejszych spotkaniach Ruchu. Dobrze znane są niektóre jego spontaniczne wypowiedzi.
W 1981 roku w Rzymie, w trakcie Kongresu „Rodzina i miłość”, pod wrażeniem panującej tam atmosfery i wysłuchanych świadectw, na koniec spontanicznie powiedział: „W moim przemówieniu życzyłem wam, byście byli Kościołem. Teraz chcę powiedzieć: życzę Kościołowi, by był wami”.
W 1983 roku, podczas Kongresu „Ku nowej ludzkości”, dodał: „Kiedy jestem smutny, kiedy doświadczam smutku, przychodzi mi na myśl jedno imię: fokolarini. Wtedy znajduję pocieszenie, wielkie pocieszenie, wielkie pocieszenie”.
W 1984 roku papież odwiedził po raz pierwszy Centrum Ruchu Focolari w Rocca di Papa pod Rzymem. Słuchając relacji osób odpowiedzialnych za różne aspekty życia Dzieła, powiedział: „Tutaj znajduję duchowość, która może kształtować Kościół”.
A podczas spotkania jeszcze tego samego dnia z wielką grupą ok. 3000 fokolarinów zgromadzonych w parku wokół tego Centrum, dodał: „Widzę, że idziecie bardzo autentycznie za tą wizją Kościoła, za tym samookreśleniem, jakiego Kościół dokonał na Soborze Watykańskim II. W ten sposób widzę wasze bardzo owocne kontakty w wymiarze ekumenicznym oraz kontakty z naszymi braćmi niechrześcijanami, posiadającymi swoje religijne bogactwa, a dalej wasze kontakty ze zlaicyzowanym światem, z niewierzącymi, z ateistami, z agnostykami. Wszędzie miłość otwiera drogę. Życzę wam, by ta droga była coraz bardziej otwarta dla Kościoła – dzięki wam”.
Były jeszcze inne spotkania, w których Jan Paweł II uczestniczył w latach 80. i 90. M.in. spotkanie w 1987 roku, które zgromadziło w Auli Nervi 7000 kapłanów na największą w historii koncelebrę z papieżem, w 1990 roku Gen Fest – międzynarodowe spotkanie młodzieży Ruchu, i w 1994 roku Family Fest – święto rodzin… W 1998 podczas światowego spotkania ruchów i nowych wspólnot kościelnych na placu św. Piotra papież z radością przyjął od Chiary obietnicę, że Ruch Focolari będzie się starał o budowanie jedności między różnymi ruchami, a podczas Roku Różańca Świętego, papież powierzył szczególnie Ruchowi Focolari modlitwę różańcową.
Relacje między Ojcem Świętym Janem Pawłem II a Chiarą miały charakter głębokiej duchowej przyjaźni. Istniało między nimi nadzwyczajne duchowe współbrzmienie. Papież rozpoznał duchowość jedności jako szczególny dar dla Kościoła i jako odpowiedź na potrzeby współczesnego świata.
Wyraził to w sposób szczególny w adhortacji „Novo millennio ineunte”, gdzie duchowość komunii przedstawił jako duchowość Kościoła w trzecim tysiącleciu, przekazując wszystkim jako zadanie: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii”.
fragm. rekolekcji wielkopostnych ks. Roberto Saltini
Wybierzmy się na wędrówkę razem z Janem Pawłem II i Chiarą Lubich podczas spotkań Ruchu Focolari. Niech słowa naszego Papieża skierowane do członków Ruchu Focolari będą dla wszystkich zachętą i inspiracją do służenia Kościołowi dla dobra całej ludzkości.
