Met diepe droefheid heb ik het nieuws vernomen van de terugkeer van onze geliefde paus Franciscus naar het huis van de Vader. Met de hele Kerk geven we hem terug aan God, vol dankbaarheid voor het buitengewone voorbeeld en voor het geschenk van liefde dat hij is geweest voor ieder mens en elk volk.

Tijdens zijn pontificaat is de Heilige Vader vaak een naaste en liefdevolle herder geweest, ook voor de Focolarebeweging: hij heeft ons altijd onthaald en ons geholpen om met moed en radicaliteit te getuigen van het Evangelie.

Onder de vele momenten die we met hem hebben doorgebracht, zullen we zijn woorden aan de Algemene Vergadering van Focolare, die hij in 2021 in audiëntie ontving, niet vergeten:

“Wees altijd aandachtig voor Christus’ schreeuw van verlatenheid op het Kruis, die de hoogste maat van liefde manifesteert. De genade die daaruit voortvloeit is in staat om in ons, zwak en zondige mensen, edelmoedige en soms heldhaftige reacties op te wekken. Deze genade is in staat om lijden en zelfs tragedies om te vormen tot een bron van licht en hoop voor de mensheid”.

Tenslotte kan ik niet nalaten te getuigen van de liefde en persoonlijke bezorgdheid van de Paus voor mij, voor het lijden van mijn volk in het Heilig Land; en van mijn immense dankbaarheid dat ik geroepen werd om deel te nemen aan de Synode over de Synodaliteit, waar hij zelf de deuren van de Synodale Kerk voor ons opende, die zich nu over de hele wereld verspreidt.

Met de hele Focolarebeweging sluit ik me aan bij de gebeden van de universele Kerk en van alle mannen en vrouwen van goede wil, in de zekerheid dat Maria ‘Salus Populi Romani’, aan wie hij zeer gehecht was, hem met open armen in de Hemel zal ontvangen.

Margaret Karram