Op zondag 3 december kwamen leden van de Focolare-groepen in Namen en Gembloux en enkele moslims uit de regio (we waren met ongeveer 25, inclusief kinderen en tieners) samen in een zaal van het grootseminarie om te luisteren naar Joseph Van Haeperen, een gepensioneerd filosofieleraar.
Hij vertelde ons over Abdelkader (1808-1883), geboren in Algerije en gestorven in Damascus, een religieus en militair leider geïnspireerd door Ibn Arabi (1165-1241), een prestigieuze figuur van het soefisme (1). Abdelkader leidde de strijd tegen de Franse verovering van Algerije in het midden van de 19e eeuw. Zijn onwrikbare respect voor wat we nu mensenrechten noemen werd alom bewonderd. Zijn cruciale interventie om de christelijke gemeenschap van Damascus te redden van een bloedbad in 1860 leverde hem eerbetoon en onderscheidingen uit de hele wereld op.
Deze presentatie werd gevolgd door een discussie aan de hand van een fragment uit een van Abdelkader’s werken, aangevuld met een vers uit het Evangelie: “Ik was een verborgen schat en ik hield ervan gekend te worden. Dus schiep Ik schepselen om door hen gekend te worden”. (Ecrits spirituels, Seuil, 1982, uittreksel uit het Livre des Haltes).
“Want jullie zijn allemaal zonen van het licht, zonen van de dag; wij zijn noch van de nacht noch van de duisternis”. (1 Thess 5:5)
De verschillende interventies kwamen samen op de uitdrukking van de centrale rol die het Hart speelt, waar God-Allah in het diepst van ons wezen woont.
In deze moeilijke tijden kunnen deze momenten van gedeelde broederschap alleen maar hoop geven op vrede en wereldwijde vernieuwing voor de hele mensheid, die al te lang het slachtoffer is van de zucht naar geld en macht van bepaalde mensen.
Veel van de aanwezigen spraken ook hun wens uit voor meer van dit soort bijeenkomsten… Inch’Allah
Francis
