Zr. M. Goretti Vanendert, van de congregatie van de Zusters van Barmhartigheid van Luik, is heel sereen op 21 september 2019, naar de hemel vertrokken. Ze was twee jaar ernstig ziek geweest en was 84 jaar.

Ze schreef : “Ik ben in mijn religieuze roeping steeds heel gelukkig geweest. Ik wou God beminnen en in dienst staan van mijn broeders. Ik had steeds het verlangen heilig te worden.

Niet tegenstaande, leek het mij dat me iets ontbrak: het dynamisme, het vuur, de openheid. Na enkele jaren waarin ik een zeker geluk kende, ook al was het leven soms wat hard, in 1969 bracht één van mijn broers mij naar de ‘Mariapoli’ van de Focolarebeweging. Ik wist niet waar ik heen ging, maar daar voelde ik mij vervuld van een niet menselijke kracht. Het was als een schok. Ik was verrast door het enthousiasme, de vreugde en het evangelisch leven van deze christenen. Ik moest echt mijn leven veranderen. Ik had God opnieuw gevonden, een andere God: God Liefde!  Ik had een andere roeping te leven! Het was het begin van een mooi en vurig leven.

In 1994 werd ik gevraagd de school voor de religieuzen te beginnen in het focolarestadje ‘Mariapoli Vita’ te Rotselaar. Wat een vreugde toen Chiara Lubich aan de school van de zusters de naam “de Verrezen Heer” gaf: opdat het een huis moge zijn waar iedereen steeds welkom is en waar, door de wederzijdse liefde, de aanwezigheid van Jezus onder hen mag schitteren.

Ieder jaar kwamen er een honderdtal zusters om de spiritualiteit van de eenheid te verdiepen. Ook voor de vele bezoekers stond de deur steeds open.

Een zuster schreef nadat ze de vormingsschool had gevolgd: “Ik heb de genade van bekering ontvangen. Onder jullie heb ik zo’n concrete liefde ondervonden, dat ik niet anders kan dan ook op zo’n manier te gaan beminnen wie mij nabij komt. ”

In 2013, na een operatie, is Zr. M. Goretti  in het rusthuis van de congregatie in Banneux gaan wonen. Langzaamaan ging haar gezondheid achteruit. In 2016 stelde men een zware ziekte vast, die ze heel sereen en moedig heeft geleefd.

Bij een recente bezoek zei M.Goretti: “ Ik heb 20 jaar op de Mariapoli Vita geleefd. Het was voor mij steeds een grote vreugde er te kunnen zijn voor iedereen, Jezus weet het. Ik ben heel dankbaar en gelukkig voor alles wat ik iedere dag ontving en heb kunnen geven. Ik ervaar dat God oneindig veel van mij houdt”.

Tot een priester zei ze: “ Ik dank Chiara voor heel mijn leven. Het is dank zij haar dat ik ben wie ik in het heden ben.”