Enkele jaren geleden hebben we contact opgenomen met de Moskee van de Rue Marie-Henriette te Namen om zo een kleine groep samen te stellen van Christenen en Moslims. Maar op hetzelfde moment zochten ook personen vanuit de Moskee om iets gelijkaardigs op te starten. Om eerlijk te zijn, we wisten nog niet goed wat we juist zochten: gemeenschappelijke activiteiten, debatten, …?

We zijn dus vijf jaar geleden gestart met een gezamenlijk bezoek aan de Moskee en aan een Kerk, gevolgd door een vieruurtje samen. Op dat ogenblik waren er vele deelnemers. Deze activiteit kreeg een vervolg in de voorbereiding gedurende bijna een jaar van een toneelvoorstelling met als thema racisme. Het werd gespeeld door kinderen van de groep en het werd aan het publiek voorgesteld tijdens een intercultureel festival in de slachthuizen van Bomel (Namur). Ondertussen hadden we een naam gevonden voor onze kleine groep: Salut/Salam. Meermaals hebben we debatavonden georganiseerd rond verschillende thema’s. Nochtans, de sterkste momenten van onze bijeenkomsten, diegene waaraan we, denk ik, het meeste plezier hebben beleefd, zijn die geweest waar we activiteiten hebben gerealiseerd of momenten hebben geleefd op een eenvoudige en meer praktische manier, zoals bijvoorbeeld:

• Een gezamenlijke kooknamiddag waar ieder een recept had meegebracht en een atelier “leidde” om dit recept klaar te maken. Deze namiddag eindigde met het verorberen van alles wat we klaargemaakt hadden! We konden gebruik maken van de keukens die de school Notre Dame de Salzines ons gratis ter beschikking hadden gesteld;
• Een geleid bezoek aan een tentoonstelling te Brussel over de verhoudingen tussen de Islam en Europa doorheen de geschiedenis, dit bezoek eindigde met een aangenaam Brussels moment in het café “La mort subite” (het drinken van bier niet verplicht);
• Recent in de maand juni was er met de families een dag in Chevetogne. Een picknick, uitwisselingen over het thema natuur (wat zegt het Evangelie hierover, wat zegt de Koran hierover?) terwijl de kinderen speelden op de verschillende speeltuigen.

Na verloop van tijd, na het eerste grote elan, is de groep zeker een beetje kleiner geworden, ieder heeft zo zijn verschillende activiteiten. Maar nu is er een vaste kern, waar men voelt dat er doorheen de bijeenkomsten een waarachtige relatie van vriendschap en vertrouwen zich ontwikkelt. Er komen bij deze kern nieuwe mensen, meegebracht door de een of de ander van onze groep, ze verlangen er echt naar om een duurzaam contact op te bouwen. En misschien gebeurt dit nog meer door het beleven van praktische en ludieke activiteiten dan door grote debatten, ook al blijven die debatten wel steeds interessant. Samen zijn we er ons van bewust dat buiten onze verschillen, die we in geen geval willen ontkennen want het zijn die verschillen die maken wie we zijn, we een patrimonium en doelstellingen gemeen hebben: het plezier van de ander te ontmoeten, het verlangen om aan onze kinderen een wereld van vrede, begrip en dialoog na te laten, en is er nog dat fameuze “gemeenschappelijk huis”, onze aarde in gevaar maar ook vol hoop.

Het is een heel open groep. Dus een hartelijk welkom aan ieder die ons wilt vervoegen.