Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven: video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen en tieners: www.woord-van-leven.be
Deze wijsheid van Jezus vinden we bij de evangelist Lucas. Jezus is met zijn leerlingen op weg naar Jeruzalem, op weg naar zijn Pasen van dood en opstanding. Onderweg spreekt Hij de leerlingen toe en noemt hen “kleine kudde”[1]. Hij vertrouwt hen toe wat Hij zelf in zijn hart meedraagt, de diepe houding van zijn ziel. Daartoe behoren het niet gehecht zijn aan aardse goederen, vertrouwen in de voorzienigheid van de Vader en innerlijke waakzaamheid, de actieve verwachting van het Koninkrijk van God.
In de voorafgaande verzen moedigt Jezus hen aan om zich los te maken van alles, zelfs van hun eigen leven, en zich geen zorgen te maken over materiële noden, omdat de Vader weet wat ze nodig hebben. Hij nodigt hen uit om in plaats daarvan het Koninkrijk van God te zoeken en moedigt hen aan om ‘een onaantastbare schat in de hemel’ te verzamelen[2]. Jezus spoort zeker niet aan tot een passieve houding ten opzichte van aardse dingen of tot gedrag in het werk zonder zin voor verantwoordelijkheid. Zijn bedoeling is om onze angst, rusteloosheid en bezorgdheid weg te nemen.
“Waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn”
Het “hart” betekent hier het centrum van de persoon, waarin alles tot eenheid komt. Het geeft betekenis aan alles wat iemand beleeft. Het is de plaats van de oprechtheid, waar je jezelf niet kunt bedriegen of iets wijs maken. Het geeft doorgaans de ware bedoelingen aan, wat iemand werkelijk denkt, gelooft en wilt. De “schat” is wat voor ons de meeste waarde heeft en daarom onze prioriteit heeft, wat volgens ons zekerheid geeft aan het heden en de toekomst.
“Vandaag”, schreef paus Franciscus, “wordt alles gekocht en betaald, en het lijkt erop dat het gevoel van waardigheid afhangt van dingen die worden verkregen met de macht van het geld. We worden alleen gedreven om te verzamelen, te consumeren en ons te amuseren, gevangen in een systeem dat ons klein houdt en niet in staat stelt verder te kijken dan onze onmiddellijke behoeften.”[3] Maar in het diepst van elke vrouw en elke man leeft een zoektocht naar dat ware geluk dat niet teleurstelt, en dat door materiële goederen niet kan worden bevredigd.
Chiara Lubich schreef: “Ja, er is wat je zoekt: er is in je hart een oneindig en onsterfelijk verlangen; een hoop die niet sterft; een geloof dat de duisternis van de dood doorbreekt en licht is voor hen die geloven. Het is niet tevergeefs dat je hoopt, dat je gelooft! Niet tevergeefs! Je hoopt, je gelooft om ‘Lief te hebben’.”[4]
“Waar jullie schat is, daar zal ook jullie hart zijn”
Deze woorden nodigen ons uit om een gewetensonderzoek te doen: wat is mijn schat, waar geef ik het meest om? Dat kan verschillende antwoorden opleveren, zoals: economische status, maar ook roem, succes, macht. De ervaring leert ons dat het noodzakelijk is om ons voortdurend in het ware leven te plaatsen, het leven dat niet voorbijgaat, het radicale en veeleisende leven van de evangelische liefde.
“Het is niet genoeg voor een christen om goed, barmhartig, nederig, zachtmoedig en geduldig te zijn… Hij moet voor al zijn broers en zussen de liefde hebben die Jezus ons heeft geleerd. Naastenliefde is uiteindelijk niet de bereidheid om je leven te geven; het is je leven geven”5.
Het gaat erom elke medemens die we overdag ontmoeten (in ons gezin, op het werk, overal) met deze maat lief te hebben. Dan leven we niet denkend aan onszelf, maar denkend aan de anderen, door de ander te ‘leven’ – dat is: iemand van binnenuit begrijpen en voor die persoon leven. Dan ervaren we de echte vrijheid.
