Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven: video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen en tieners: www.woord-van-leven.be
Martine zit in de metro van een grote Europese stad. Alle passagiers zijn gefocust op hun gsm. Virtueel zijn ze verbonden, maar in werkelijkheid zitten ze gevangen in een isolement. Ze vraagt zich af: “Kunnen we elkaar nog in de ogen kijken?”
Het is een veel voorkomende ervaring, vooral in een maatschappij die rijk is aan materiële goederen maar die steeds armer wordt aan menselijke relaties. Daartegenover komt het Evangelie altijd weer met zijn origineel en creatief voorstel dat in staat is om “alle dingen nieuw te maken”[1].
In de lange dialoog met een wetgeleerde die vraagt wat hij moet doen om deel te krijgen aan het eeuwig leven[2], antwoordt Jezus met de beroemde parabel van de barmhartige Samaritaan: een priester en een leviet, belangrijke figuren in de samenleving van die tijd, zien een man aan de kant van de weg liggen die was aangevallen door rovers, maar ze lopen door. Daartegenover staat:
“Een Samaritaan, die op reis was, kreeg medelijden toen hij hem zag“
Aan zijn gesprekspartner, de wetgeleerde, die goed op de hoogte is van het goddelijk gebod van de naastenliefde[3], presenteert Jezus als model een vreemdeling die wordt beschouwd als een vijand en iemand die niet het juiste geloof heeft. Deze vreemdeling ziet de gewonde reiziger en er komt mededogen in hem op, een gevoel van binnenuit, uit het diepst van zijn hart. Daarom onderbreekt hij zijn reis, gaat naar hem toe en ontfermt zich over hem.
Jezus weet dat iedere mens gewond is door de zonde, en dat is precies zijn zending: de harten genezen met Gods barmhartigheid en gratis vergeving, zodat zij op hun beurt in staat zijn om anderen nabij te zijn en met hen te delen.
“[…] Om te leren barmhartig te zijn zoals de Vader, volmaakt zoals Hij, moeten we naar Jezus kijken, die de volkomen openbaring is van de liefde van de Vader. Liefde is de absolute waarde die betekenis geeft aan al het andere en die haar hoogste uitdrukking vindt in barmhartigheid. Barmhartigheid helpt ons om de mensen met wie we elke dag samenleven in ons gezin, op school, op ons werk, steeds als nieuw te zien, zonder te denken aan hun gebreken en hun fouten; daardoor oordelen we niet, maar vergeven het geleden onrecht. Meer nog, we vergeten al die dingen.”[4]
“Een Samaritaan, die op reis was, kreeg medelijden toen hij hem zag”
Het laatste woord van Jezus en zijn beslissende antwoord is een duidelijke uitnodiging: “Doet u dan voortaan net zo.”[5] Dit is wat Jezus herhaalt tegen ieder die zijn Woord aanvaardt: mensen nabij zijn en het initiatief nemen om de wonden “aan te raken” van de mensen die we elke dag op onze levensweg ontmoeten.
Om deze evangelische nabijheid te beleven kunnen we eerst aan Jezus vragen om ons te genezen van de blindheid van vooroordelen en onverschilligheid. Die verhinderen ons verder te kijken dan onszelf.
Dan kunnen we van de Samaritaan het vermogen leren tot medelijden. Dat zette hem ertoe aan zijn eigen leven op het spel te zetten. We kunnen zoals hij bereid zijn om de eerste stap naar de ander te zetten, beschikbaar om te luisteren, om ons zijn of haar pijn eigen te maken, vrij van oordelen en van de angst om “tijd te verliezen”.
Dit is de ervaring van een jonge Koreaanse vrouw: “Ik probeerde een jongere te helpen die niet tot mijn cultuur behoorde en die ik niet goed kende. Hoewel ik niet wist wat en hoe ik het moest doen, vatte ik moed om het te proberen. En tot mijn verbazing merkte ik dat ik – door hem hulp te bieden – zelf ‘genezen’ werd in mijn innerlijke wonden.”
Dit Woord van leven biedt ons de gouden sleutel om een christelijk humanisme waar te maken: het maakt ons bewust van ons gemeenschappelijk menszijn, waarin het beeld van God wordt weerspiegeld. En het leert ons om moedig de hindernissen van fysieke en culturele verscheidenheid te overwinnen. In dit perspectief is het mogelijk om de grenzen van het ‘wij’ te verbreden tot de horizon van ‘allen’ en zo de fundamenten te herontdekken van het sociale leven.
Letizia Magri en het Woord-van-leven-team
