September 2025

 
"Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was" (Lc 15, 6)
Hier vind je verschillende digitale versies van het maandelijkse Woord van Leven: video voor iedereen, video voor kinderen, Powerpoint voorstelling, MP3 Podcast, stripverhaal voor kinderen en tieners: www.woord-van-leven.be

De herders in het Oude Oosten telden hun schapen als ze terugkwamen van het weiden, klaar om op zoek te gaan als er eentje ontbrak. Ze waren niet bang om de woestijn in te trekken, ook ’s nachts, om maar de schapen te vinden die verdwaald waren.

Deze gelijkenis is een verhaal over verliezen en terugvinden dat de liefde van de herder op de voorgrond plaatst. Hij realiseert zich dat er een schaap ontbreekt, hij zoekt het en vindt het. Hij draagt het op zijn schouders, omdat het verzwakt is en bang, misschien gewond en niet in staat om op eigen kracht de herder te volgen. Hij is het die het in veiligheid brengt en uiteindelijk in grote blijdschap zijn buren uitnodigt om samen feest te vieren.

“Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was”

De thema’s van dit verhaal zijn samen te vatten in drie acties: verdwalen, vinden, vieren.

Verdwalen. Het goede nieuws is dat de Heer op zoek gaat naar hen die verloren zijn. We verdwalen vaak in de vele woestijnen die we passeren, of waarin we gedwongen zijn te leven, of waarin we onze toevlucht zoeken: woestijnen van het opgeven, uitgestoten worden, armoede, onbegrip, verdeeldheid. De Herder zoekt ons ook daar. En ook als we Hem uit het oog verliezen, Hij zal ons altijd terugvinden.

Vinden. Laten we proberen ons de scène voor te stellen van de wanhopige zoektocht van de herder in de woestijn. Het is een beeld dat opvalt door zijn zeggingskracht. We kunnen de vreugde begrijpen die zowel de herder als het schaap voelen. En deze ontmoeting herstelt bij het schaap het gevoel van veiligheid, omdat het aan het gevaar is ontsnapt. “Terugvinden” is dus eigenlijk een daad van goddelijke barmhartigheid.

Vieren. De herder roept zijn vrienden bijeen om feest te vieren, omdat hij zijn vreugde wil delen. Het feest vieren komt ook terug in de twee gelijkenissen die Jezus daarna vertelt in het evangelie van Lucas: de gelijkenis van de verloren munt en die van de barmhartige vader[1]. Jezus wil dat we begrijpen hoe belangrijk het is om die vreugde te delen met iedereen en maakt ons immuun tegen de verleiding om over de ander te oordelen. We zijn allemaal “teruggevonden”.

“Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was”

Dit Woord van leven is een uitnodiging om dankbaar te zijn voor de barmhartigheid die God voor ieder van ons persoonlijk heeft. Het feit van de vreugde, het samen vieren, zich samen verheugen, geeft ons een beeld van een eenheid waar geen tegenstelling is tussen “rechtvaardigen” en “zondaars”, maar waar we blij zijn om elkaar.

Chiara Lubich schrijft: “Het is een uitnodiging om het hart van God te begrijpen, om in zijn liefde te geloven. Geneigd als we zijn om te rekenen en te meten, geloven we soms dat ook God een liefde voor ons heeft die het op een gegeven moment beu zou kunnen worden. De logica van God is niet zoals die van ons. God wacht altijd op ons: sterker nog, wij maken Hem elke keer weer immens blij als wij naar Hem terugkeren – zelfs al gaat het om een oneindig aantal keren”2.

“Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was”

 Soms kunnen ook wij zijn als die herders, bewakers en hoeders van elkaar die liefdevol op zoek gaan naar degenen die afstand van ons hebben genomen, van onze vriendschap, van onze gemeenschap. We kunnen op zoek gaan naar de uitgestotenen, de verlorenen, de kleinen die door de beproevingen van het leven terecht zijn gekomen in de marge van onze samenleving.

“Sommige studenten volgden de lessen maar af en toe – vertelt een leraar ons. In mijn vrije uren ging ik naar de markt in de buurt van de school: ik hoopte ze op die plek aan te treffen, want ik had begrepen dat ze daar werkten om een centje bij te verdienen. Op een dag zag ik ze eindelijk. Ze waren verbaasd dat ik ze persoonlijk was gaan zoeken en getroffen door het feit dat ze belangrijk waren voor de hele schoolgemeenschap. Het gevolg was dat ze weer regelmatig naar school kwamen. En het was echt een feest voor iedereen.”

Patrizia Mazzola en het Woord-van-leven-team

[1] Vgl. Lucas 15, 8 en 15, 11.

 

Lees ook