“Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden”. (Mattheus 5,9)

Voor de verschillende digitale versies: audio, stripverhaal voor kinderen, video, klik op www.woord-van-leven.be.

Het Evangelie van Mattheüs werd geschreven door een christen afkomstig uit het joodse milieu. Het bevat veel beelden en uitdrukkingen die kenmerkend zijn voor deze culturele en religieuze traditie.
In hoofdstuk 5 wordt Jezus gepresenteerd als de nieuwe Mozes die de berg beklimt om de kern van Gods Wet te verkondigen: het gebod van de liefde. Om aan deze leer iets plechtigs te geven, zegt het evangelie ons dat Jezus neerzit als een leraar.
Dat niet alleen: Jezus is ook de eerste getuige van wat Hij verkondigt. Dit wordt duidelijk wanneer hij de zaligsprekingen verkondigt, het programma van heel zijn leven. Daarin komt de radicaliteit van de christelijke liefde tot uiting, met haar vruchten van zegen en volle vreugde. Gelukzaligheid dus.

“Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden”.

In de Bijbel houdt vrede – ‘sjaloom’ in het Hebreeuws – de toestand in van harmonie van de persoon met zichzelf, met God en met wat haar of hem omringt. En ook vandaag de dag begroeten mensen elkaar met ‘sjaloom’, als wens voor volheid van leven, voor een gelukkig leven.

Vrede is in de eerste plaats een geschenk van God, maar hij hangt ook af van onze medewerking. Van alle zaligsprekingen klinkt deze als de meest actieve. We worden uitgenodigd om niet onverschillig te blijven en tot bouwers van harmonie te worden, om te beginnen bij onszelf. Het gaat erom om iets te ondernemen met verstand, hart en handen. Dat vraagt de wil om zorg te dragen voor anderen, om persoonlijke en sociale wonden en trauma’s te genezen, om elke inspanning die daartoe bijdraagt te bevorderen.
Dan is het zoals bij Jezus, de Zoon van God, die zijn missie volbracht toen Hij aan het kruis zijn leven gaf om de mensen weer te verenigen met de Vader en op aarde weer broederlijkheid te brengen. Daarom lijkt iedere vredestichter op Jezus en wordt erkend als kind van God, net als Jezus die de Zoon van God is.

“Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden”.

In het voetspoor van Jezus kunnen ook wij elke dag veranderen in een ‘dag van vrede’ door een einde te maken aan de kleine of grote conflicten die elke dag om ons heen worden uitgevochten. Om deze droom te verwezenlijken is het belangrijk netwerken van vriendschap en solidariteit op te bouwen, een hand te reiken en hulp te geven, maar ook om de uitgestoken hand van anderen te accepteren.

Zoals Denise en Alexander ons vertellen: “Toen we elkaar ontmoetten, voelden we ons heel goed bij elkaar. We trouwden en het begin was erg fijn, ook vanwege de geboorte van onze kinderen. Met het verstrijken van de tijd begonnen de ups en downs; er was geen enkele vorm van dialoog meer tussen ons. Over alles werd voortdurend gediscussieerd. We besloten wel om bij elkaar te blijven, maar we bleven terugvallen in dezelfde fouten, in wrok en meningsverschillen. Op een dag stelde een bevriend paar ons voor om deel te nemen aan een ondersteuningstraject voor koppels in moeilijkheden. We vonden niet alleen mensen die ervaring hadden en competent waren, maar een ‘familie van gezinnen’ waarmee we onze problemen konden delen. We waren niet langer alleen! Er ging weer een lichtje branden, maar dat was pas de eerste stap: eenmaal thuis was het niet gemakkelijk, en af en toe vallen we nog steeds terug. Wat ons helpt is zorg te dragen voor elkaar, met de inzet om opnieuw te beginnen en in contact te blijven met deze nieuwe vrienden om samen verder te gaan.”

“Zalig die vrede brengen, want zij zullen kinderen van God genoemd worden”.

De vrede van Jezus vereist van ons, zoals Chiara Lubich zegt, “een nieuw hart en nieuwe ogen om in alle mensen kandidaten voor de universele broederlijkheid te zien en hen lief te hebben.” En ze voegt eraan toe: “We kunnen ons afvragen: ‘Ook de mensen in ons flatgebouw die voortdurend ruzie maken? Ook de collega’s die mijn carrière dwarsbomen? Ook degenen die tot een andere politieke partij behoren of voetballen bij de club van onze tegenstanders? Ook personen van een andere religie of nationaliteit?’ Ja, iedereen is voor mij een broer of zus. Vrede begint precies hier, vanuit de relatie die ik opbouw met elk van mijn medemensen.

‘Het kwaad wordt geboren in het hart van de mens’, schreef Igino Giordani, een bekende Italiaanse schrijver en lid van de Focolarebeweging, en ‘om het gevaar van oorlog uit te bannen, moeten we de geest van agressie, uitbuiting en egoïsme overwinnen. Want daar komt de oorlog uit voort: we moeten een nieuw geweten creëren.’
De wereld verandert als wij veranderen. Vooral door te benadrukken wat ons verenigt, kunnen we bijdragen aan het creëren van een mentaliteit van vrede en samenwerken voor het welzijn van de mensheid. Het is de liefde die uiteindelijk wint, omdat ze sterker is dan al het andere. Laten we proberen deze maand zo te leven, om desem te zijn van een nieuwe cultuur van vrede en rechtvaardigheid. We zullen een nieuwe mensheid geboren zien worden in ons en om ons heen.”[1]

Letizia Magri en de Commissie Woord van Leven

[1] Chiara Lubich, Woord van Leven van januari 2004.